หย่ารักภรรยาซ่อนใจ

คำโปรย.....

เพราะความรักทำให้วรดาอดทนยอมอยู่ในเงามืดมาโดยตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อปรเมศย์ทนความกดดันไม่ไหว เขาก็พูดความในใจออกมา ทำให้เธอรู้ว่าเขาไม่เคยภูมิใจที่มีเธอและลูกอยู่ในชีวิต ความอดทนตลอดหลายปีที่ผ่านมาขาดสะบั้นลง วรดาตัดสินใจพาลูกเดินออกมา การเริ่มต้นใหม่โดยไร้คนที่เธอรักคงดีกว่าการอยู่แบบไร้ค่าไร้ตัวตน....

/*/*/*/

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เสียงฮือฮาก็ดังขึ้น เมื่อวรดาหันกลับไปมองเธอก็รู้สึกชาไปทั้งตัว ภาพที่เห็นทำให้คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน

"ท่านประธานมากับคุณโสรยา"

"สองคนนั้นคบกันเหรอ"

"ไม่รู้สิ"

เสียงซุบซิบพวกนั้นวรดาได้ยินอย่างชัดเจน เธอมองสามีแต่เขาไม่แม้แต่จะปลายตามองมาทางเธอเลย หญิงสาวสูดลมหายใจลึกเมื่อรู้สึกว่าน้ำตากำลังจะเอ่อล้น เธอรีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะนั่งทำใจอยู่พักใหญ่