ห่วงรัก ทะนงใจ

"ตลอดเวลาสามเดือนที่อยู่ด้วยกัน มันจะสักครั้งไหมคะ ที่คุณพันคิดอยากจะมีใบพลูกับลูกอยู่ในชีวิตของคุณจริงๆ" คนที่เตรียมจะเดินหนีถึงคราวชะงักก่อนที่เขาจะตอบกลับมาตามความเป็นจริง ที่เราทั้งสองคนนั้นต่างก็เข้าใจกันดี
"ถ้าจะมาหาเรื่องก็กลับไป!"
"ใบพลูแค่อยากรู้ความจริง ไม่ได้หาเรื่องค่ะ ตอบมาสิคะ ว่าที่ผ่านมาระหว่างเรามันคืออะไร!" ไม่ได้มีแค่เขาหรอกนะที่เหนื่อยกับความสัมพันธ์แบบนี้ เธอเองก็เหนื่อยเหมือนกัน
เหนื่อยกับการรอคอยความรักจากเขา เหนื่อยที่ต้องหลอกตัวเองไปวันๆ ว่าเดี๋ยวเขาจะง้อ แต่สุดท้ายก็อย่างที่เห็น
คงมีแค่เธอคนเดียวที่อยู่ไม่เป็นสุขกับเรื่องที่มันเกิดขึ้น!
"ผมบอกคุณไปแล้ว บอกมาตลอด! ว่าเรื่องระหว่างเรามันเป็นยังไง จนถึงวันนี้ผมก็ยังคิดเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน!" ในเมื่ออยากได้คำตอบดีนัก เขาก็จะตอบให้เธอจนพอใจไปเลย!
"คุณหมายถึง"
"เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณท้อง คุณกับเด็กนั่นสามารถไปจากที่นี่พร้อมใบหย่าได้ทันที ผมจะไม่เรียกร้องอะไรในตัวเด็กทั้งนั้น!" เด็กนั่นที่ว่า ไม่ใช่ลูกที่เกิดจากเขารึไงกัน อีตาบ้านี่!
"ถ้าอย่างนั้นใบพลูกับลูกก็ขอให้คุณพันโชคดีค่ะ เราสองคนแม่ลูกจะไปจากที่นี่ทันทีที่ได้ใบหย่าจากคุณ!" คำตอบที่ได้ทำให้เขาแน่นิ่งไปนานทีเดียว กว่าจะได้สติ อีกคนเธอก็ไม่อยู่เพื่อรอฟังคำพูดร้ายๆ ของเขาแล้ว เธอเลือกที่จะหมุนตัวเดินจากกันไป พร้อมๆ กับความจริงเรื่องลูกที่เขาเพิ่งจะรู้ว่ามี!