ลับแล3อาทิตย์หมายจันทร์

ทิวากร: ข้าหมายปองโฉมงามกระจ่างฟ้า แต่กลับมิกล้าโน้มจันทรามาชิดใกล้ ด้วยหวั่นใจว่าดวงดาราที่รายล้อมนั้นอาจจะเป็นเจ้าของดวงจันทรา และตัวเจ้าคงมิได้อยากเคียงคู่คนธรรมดาเช่นข้าในตอนนี้ ทว่าหากใจเจ้าดวงเดือนมิได้อยากเคียงคู่ดาว ตัวข้านั้นจะแปลงกายเป็นทิวากรที่พร้อมจะเผาไหม้ดวงดาราและทุกสิ่ง เพื่อให้ได้ครอบครองเจ้าเพียงผู้เดียว

"แล้วพระจันทร์ตอบพระอาทิตย์ว่ายังไง"

"เอ่อ..คือ.. เราก็อยากรู้เหมือนกัน เธอช่วยตอบแทนดวงจันทร์ดวงนั้นได้มั้ย" เขามองลึกเข้าไปในแววตาเธอ ไม่แน่ใจเลยว่านิทานลวงจันทร์ของเขาจะใช้ล่อลวงหัวใจเธอได้หรือเปล่า

"เรา.. เราคิดว่า ดวงจันทร์คงจะแอบรักพระอาทิตย์เหมือนกันและคงแอบรักมานานแล้ว" ใบหน้าเธอร้อนผ่าวเหมือนกำลังถูกไอร้อนของพระอาทิตย์แผดเผาจนสีเรื่อผุดพรายเต็มดวงหน้า สายตาที่เขามองเธอนั้นทำให้อกใจเธอเต้นกระหน่ำ ไม่รู้ว่าคนฟังจะคิดอย่างไรที่เธอได้บอกความในใจออกไป

"ถ้าอย่างนั้น ดวงจันทร์ดวงนี้คงจะยอมให้พระอาทิตย์ได้ครอบครองเพียงผู้เดียวใช่มั้ย" ร่างสูงขยับกายทาบทับตัวเธอ จ้องมองใบหน้าแดงซ่านหวานละมุนที่กำลังพยักหน้ารับคำขอของเขา บรรยากาศรอบตัวเงียบสงัดจนเกือบได้ยินเสียงหัวใจสองดวงที่เต้นเป็นจังหวะรัก ใบหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้ๆ จนเมื่อปลายจมูกสัมผัสกัน