พี่ภาคิณอย่ามาร้าย

เรื่องราวของ 'อัยย์วาริน' หลานสาวคนสวยของคุณหญิงละอองดาว ผู้ซึ่งตกหลุมรักพี่ชายที่เติบโตมาด้วยกันอย่าง 'ภาคิณ' เด็กกำพร้าที่คุณหญิงย่ารับมาเลี้ยงเป็นหลานบุญธรรมคู่กันกับเธอ
ด้วยความที่โตมาด้วยกันไม่แปลกที่หญิงสาวจะมอบหมดทั้งหัวใจให้เขา ซึ่งดูเหมือนฝ่ายนั้นก็ดูจะคิดเหมือนกันกับเธอไม่มากก็น้อย ทว่า...จู่ๆ เขาก็เปลี่ยนไป

แม้จะงง! แต่อัยย์วารินก็ยังคงพยายามหาคำตอบว่าอะไรทำให้เขาเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังตีนแบบนี้ได้ในชั่วข้ามคืน
จากที่เคยรักกันอยู่ดีๆ วันนี้กลับตีตัวออกห่าง ทั้งเย็นชาหน้านิ่ง ทั้งปากร้ายนิสัยหมา พอถ่ายก็บ่ายเบี่ยง ถ้าไม่ติดว่ารักมาก แม่จะเอาส้นสูงฟาดให้ คายพี่ชายที่แสนดีของเธอคืนมา!!

---------------------------
"พักหลังมานี้อัยย์ไปหาที่บริษัท เลขมาก็บอกว่าพี่ก็ไม่อยู่ตลอด ไม่อยู่จริงๆ หรือจงใจหลบหน้าอัยย์กันแน่!" เจ้าของดวงตากลมโตสั่นระริกช้อนนัยน์ตาที่แดงก่ำมองผู้ชายที่เคยบอกว่ารักเธอสุดหัวใจ ทว่าตอนนี้เขากลับเอาแต่ทำหน้านิ่ง ดูไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรกับน้ำตาของเธอสักนิด
"อัยย์ พี่ไม่รู้จะบอกเธอยังไง แต่สิ่งที่เธอควรทำในตอนนี้คือตั้งใจเรียน จบแล้วจะได้มาทำงาน ไม่ใช่วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่วิ่งตามผู้ชายต้อยๆ ถึงเธอไม่เหนื่อย แต่พี่เหนื่อย"
"พี่เหนื่อยเรื่องอะไรคะ เหนื่อยที่ต้องหนีอัยย์งั้นเหรอ?" อัยย์วารินเหยียดยิ้มอย่างหมดคำจะพูด ไปรอเขาทุกวัน นึกว่าเขายุ่ง ที่ไหนได้เขาหนีต่างหาก!
วันนี้ไม่เห็นค่า วันหน้าไม่เห็นแล้วนะ จะดีก็รีบดี ไอ้คนบ้าเอ๊ย!