ดวงใจมาเฟีย

“ฉันรักเธอ” เธออ้าปากค้าง ลมหายใจสะดุดไปชั่วขณะ นี่เขาบอกรักเธอเหรอ? เพิ่งเจอกันแท้ๆ หรือเขาเล่นตลกอะไรอยู่กันแน่?

“นี่คุณไม่สบายหรือเปล่า?” เธอแหวกลับด้วยความไม่เชื่อ

“หน้าฉันเหมือนคนไม่สบายเหรอ?” เขาตอบกลับเรียบๆ “ฉันพูดจริง และฉันตั้งใจจะให้เธอรู้ความรู้สึกนี้”

“ไม่มีใครเขาบอกรักผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกหรอก!” นลินดาเริ่มโมโห คนอะไรกัน หล่อเสียเปล่าแต่พูดอะไรเพ้อเจ้อ

“งั้นเธอคิดว่าคนเราควรจะรักกันเมื่อไหร่?”

“ก็…ต้องคบกัน ศึกษาดูใจกันก่อน!” ฟรานเชสโก้ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“งั้นเรามาคบกัน”

“ห๊ะ!” เธอตะลึง นี่มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?

“ไม่ต้องคิดมาก ยังไงฉันก็เลือกเธอแล้ว ต่อไปนี้เธอเป็นแฟนฉัน” เขากอดเธอแน่นขึ้นอีก

“เดี๋ยวสิ! ฉันไม่ได้ตกลงขนาดนั้น!” เธอพยายามดิ้นหนี แต่เขากลับโน้มตัวลงมากระซิบข้างหู

“เธอจะเป็นเมียฉัน ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน” โอ้ย! ฉันอยากจะบ้าตาย! นี่ผู้ชายคนนี้เป็นอะไรกันแน่? จะบังคับให้เป็นแฟนแถมข้ามขั้นไปถึงเมียอีก!