องค์หญิงต้องอาญา

ข้าคือหย่งเล่อ...ทุกคนรู้จักข้าในนามองค์หญิงเฟยจู แต่ข้าไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นองค์หญิง
ด้วยความสามารถของข้ามีเพียงตำแหน่งฮ่องเต้เท่านั้นถึงจะคู่ควร ในอดีตตั้งแต่ก่อตั้งราชวงศ์มายังไม่เคยมีสตรีคนใดได้นั่งบัลลังก์มังกร...ข้าจะต้องเป็นคนแรก ผู้ใดขัดขวางข้าจะสังหารให้สิ้น
แต่...เช้านี้ตื่นขึ้นมากลับพบว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของข้า เป็นร่างของหญิงสาวที่กำลังป่วยใกล้ตายผู้หนึ่ง และที่นี่ก็ไม่ใช่วังหลวง แล้วมันคือที่ใดกัน? ใครบังอาจเล่นตลกกับข้า!...
**************************************
“แล้ว...หากเจ้าเป็นองค์หญิงเฟยจู จะเก็บขุนนางภักดีผู้นี้ไว้หรือไม่”
คนถูกถามชะงักงัน หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม ดวงตาสีเข้มของเขาที่กำลังมองมาไร้ซึ่งระลอกคลื่นใดๆ ทำให้ไม่แน่ใจในเจตนาของเขาที่ถามประโยคนี้
“หมายความว่ายังไง?”
“ข้าแค่อยากรู้ว่า ถ้าตอนนี้เจ้าเป็นพระเชษฐภคินีของฮ่องเต้ จะทำเช่นไรกับอันหยางโหว”
“หากข้าเป็นนาง ก็ต้องทำให้โหวเฒ่าผู้นี้ตายไร้ที่ฝัง”
“แล้วเจ้า...ไม่ใช่ ‘นาง’ งั้นหรือ”
“...”
หย่งเล่อหัวใจกระตุกวูบลมหายใจสะดุดไปชั่วขณะ นางสูดหายใจยาวก่อนค่อยๆระบายลมหายใจออกมาแล้วตอบไปตามจริง
“ข้า...ไม่ใช่นาง” อย่างน้อยตอนนี้ก็ไม่ใช่
“เช่นนั้นเจ้าเป็นใคร”
“ข้าคือหย่งเล่อ”
“อ้อ เช่นนั้นหรือ ข้านึกว่าเจ้าคือ...ซูเซียวอวี่เสียอีก”
“อะไรน่ะ!” เผลอพูดเสียงดังจนเด็กหญิงบนตักสะดุ้งตกใจ