ไม่อยากเป็นนางร้ายในนิยายยุค 80

ชะตาเล่นตลก! เมื่อ มู่อี้หง อินฟลูเอนเซอร์นักรีวิวอาหารผู้โด่งดัง ต้องเข้าไปเป็นนางร้ายในนิยาย ยุค 80
นิสัยขี้เกียจ เอาแต่ใจ ปากร้ายแล้วยังชอบตบตีกับชาวบ้าน
มีใครบ้างไม่รังเกียจ!
เธอจำใจแต่งงานกับสามีพิการ ทรมานใจจนต้องหนีตามชายคนหนึ่งไป สุดท้ายถูกนำขายให้พวกค้ามนุษย์

ถึงเวลาเปลี่ยนชะตานางร้ายเสียใหม่ ต่อไปนี้ ไม่มีภรรยาใจร้าย จอมขี้เกียจอีกแล้ว
ดูแลสามี? ฉันทำได้
ทำอาหาร? สบายมาก
หาเงิน? รวยแน่นอน
มู่อี้หงคนนี้จะเป็นสุดยอดภรรยาแสนดี ไม่ทำร้ายสามีอีกเด็ดขาด


มู่อี้หงเริ่มทำอาหารด้วยอารมณ์แจ่มใสเป็นพิเศษ เริ่มจากนำหมูชิ้นเล็กมาสับจนละเอียด โชคดีที่มีแป้งสาลีติดครัวอยู่เล็กน้อย ใช้แป้งลงคลุกเคล้ากับเนื้อหมูปรุงรสด้วยเกลือและพริกไทย นวดจนเป็นเนื้อเดียวกัน จากนั้นตั้งน้ำรอจนเดือด แล้วปั้นเนื้อหมูเป็นก้อนกลมหย่อนลงไป ไม่นานลูกชิ้นหมูกลมเด้งก็ลอยขึ้นอยู่เหนือนำ้จนเต็มหม้อ
"อ่าหอมน่ากิน"
เสียงเคาะตะหลิวกับกระทะดังลอยมาจากห้องครัวปลุกกู้ฉางเซินที่กำลังจมอยู่กับความคิดให้รู้สึกตัว ด้วยความไม่ไว้วางใจกลัวมู่อี้หงจะทำไฟไหม้ เขาลุกจากเก้าอี้เบาๆเขยิบไปใกล้ห้องครัว หลบด้านหลังประตูก่อนยื่นหน้าเข้าไปสังเกตดูด้านใน
ดวงตาคู่คมเบิกกว้างขึ้น ภาพที่เห็นเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น มู่อี้หงมีความสามารถในการทำอาหารด้วยงั้นเหรอ แม้แต่เตาไฟก็จุดเป็น ร่างเพรียวบางหั่นผักด้วยความชำนาญ ท่าทางถือกระทะและตะหลิวในมือพลิกไปมาดูคล่องแคล่วราวกับแม่ครัวในภัตตาคาร
คำถามผุดขึ้นในหัวจนสับสน นี่ใช่มู่อี้หงคนไม่เอาไหนที่สุดของหมู่บ้านจริงหรือ?
แม่ครัวยังคงไม่รู้ตัวว่ากำลังโชว์วิธีปรุงอาหาร เธอวางกระทะลงบนเตาแล้วเทน้ำมันลงไป จากนั้นหันไปตอกไข่ใส่ชามตีจนขึ้นฟู ใส่ผักและต้นหอมซอยลงไป โรยเกลือและซอสปรุงรสเล็กน้อย รอจนน้ำมันร้อนจึงเทส่วนผสมลงไปแล้วหมุนกระทะให้ไข่เป็นแผ่น รอจนไข่แข็งตัวเล็กน้อยแล้วใช้ตะเกียบม้วนให้เป็นรูปทรง เมื่อสุกดีจึงตักใส่จาน ทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงสามนาที ก็ได้ไข่ม้วนหอมกรุ่นมาหนึ่งจาน

คนแอบมองไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เขายืนนิ่งตะลึงอยู่กับที่ จนกระทั่งแม่ครัวจัดอาหารใส่ถาดเรียบร้อยเตรียมยกออกไปด้านนอก เมื่อหันกลับไปจึงเห็นกู้ฉางเซินยืนเกาะประตู จ้องมาที่เธอตาไม่กระพริบ