ฉันก็แค่เมียแสนชัง

ผมจะแต่งกับคุณตามคำสั่งของคุณย่า จะรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำกับคุณ แล้วก็อย่าคิดว่าผมพิศวาสตัวของคุณ เพราะผมทำทุกอย่างก็เพื่อให้คุณย่าสบายใจ

ตัวอย่างบางตอน

ในขณะที่พลอยฟ้ากำลังจะทิ้งตัวลงนอนเตียงนุ่มเธอก็ต้องผุดลุกนั่งกะทันหันพร้อมควานหาอุปกรณ์ป้องกันตัวที่เตรียมเอาไว้บนหัวนอนเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องนอนของเธอถูกเปิด
"คิดว่าไอ้ท่อนไม้แค่นี้จะทำอะไรผมได้เหรอ"
เสียงของภูมินทร์ดังขึ้นทำพลอยฟ้าโล่งอกที่เป็นเขา แต่ก็โล่งอกได้ไม่กี่นาทีเธอก็จำได้ว่าเขาก็อันตรายไม่แพ้โจรที่เธอกลัวเหมือนกัน
ฟึ่บ กึก กึก ไม้ในมือของพลอยฟ้าถูกภูมินทร์กระชากขว้างทิ้งไปมุมห้อง ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นสาวเจ้าก็ถูกชายหนุ่มผลักให้นอนหงายลงไปกับเตียงจนตกใจร้องเสียงหลง "อ๊าย"
ภูมินทร์คร่อมคนตัวเล็กได้ก็รีบคว้าข้อมือทั้งสองของหญิงสาวตรึงเอาไว้กับเตียงนุ่ม
"จะทำอะไร ปล่อยพลอยนะ"
"ผมรู้ว่าวันนี้พราวมาหาคุณ บอกอะไรกับเธอไปบ้าง"
"พลอยไม่ติดจะบอกเรื่องอัปยศให้น้องพลอยฟังหรอกค่ะ คุณสบายใจได้" เธอเอ่ยตอบเสียงแข็ง ไม่คิดว่าภูมินทร์จะเข้ามาที่นี่ในเวลากลางดึก ทว่าคงรู้เรื่องว่าน้องสาวของเธอมาหาที่นี่ ไม่เช่นนั้นคงไม่ตั้งถามกับเธอแบบนี้แน่นอน
"อืม..." กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งจนสาวเจ้าต้องย่นจมูก ท่าทางชายหนุ่มคงจะเมามาเป็นแน่ แต่มันใช่เรื่องเหรอที่เมามาแล้วต้องมาหาเรื่องเธอ
"ปากดีนี่ แสดงว่าแข็งแรงดีแล้วใช่ไหม" พูดจบก็ก้มซุกไซร้ลำคอระหงส์คนที่กำลังดีดดิ้นให้พ้นจากพันธนาการ แต่มีหรือเขาจะปล่อยให้เธอได้หลุดมือไปง่ายๆ เพราะเธอจะต้องเป็นที่ระบายให้เขาจนกว่าเขาจะพอใจ

เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ติดตามผลงานใหม่ๆ หรือการแจ้งโปรโมชั่นของปลายฟ้าได้ที่ FB นิยาย ปลายฟ้า
คำเตือน เนื้อหาในเรื่องมีการบังคับขู่เข็ญ ไม่มีนอกกายนอกใจ ย้ำอีกครั้งว่าเนื้อหาทุกอย่างล้วนเป็นจินตนาการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน