บอกแล้วไงว่าข้าไม่ใช่ศิษย์น้องของเจ้า เล่ม 1 (2 เล่มจบ)

TRIGGER WARNING

gore (เนื้อหามีความโหดร้าย และรุนแรง) , death (การตาย) , massacre (สังหารหมู่), blood (เลือด), suicide (ฆ่าตัวตาย), child abuse (ทารุณกรรมเด็ก), corpse (ศพ), angst (มีความรุนแรงในอารมณ์ บีบคั้นกดดัน)


จิ่งหรานทะลุมิติเข้าไปในนิยายเรื่อง 'โลหิตพันธนาการแค้น' ที่นักเขียนหนีหายไปหลายเดือน พบว่ามีหลายเรื่องราวไม่ถูกร้อยเรียงบอกเล่าผ่านตัวอักษร ความสัมพันธ์ซับซ้อนของผู้คนในนั้นจุดชนวนความบาดหมางระหว่างมนุษย์และปิศาจขึ้นมา ไม่ว่ารักใคร่หรือเคียดแค้นล้วนฝังรากลึกท่ามกลางหยาดโลหิตเจิ่งนองทั่วอาณา ภายหลังจิ่งหรานกลับทราบว่าสำนักเทียนสื่อซิ่นคล้ายจะเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่องทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือเขาสวมร่างศิษย์พี่ใหญ่แห่งสำนักเทียนสื่อซิ่นอยู่ ไม่เพียงเท่านั้นปัญหาถัดไปก็คือ จู่ ๆ มีคนนิรนามกล่าวอ้างว่าตนต่างหากคือศิษย์พี่ใหญ่ พอถามไถ่นักเขียน เขากลับบอกว่าไม่รู้ จิ่งหรานจวนจะหลั่งน้ำตาออกมารอมร่อ แน่นอนว่านิยายเรื่องนี้ไม่ใช่ของดีอะไร นอกจากต้องเอาตัวรอดจากปิศาจร้าย ยังมีเบื้องลึกบางอย่างซุกซ่อนอยู่ สุดท้ายแล้วความบาดหมางที่พันผูกผู้คนอย่างแน่นหนาภายใต้ผืนนภาสีครามจะคลี่คลายอย่างไร ท่ามกลางเล่ห์เหลี่ยมเพทุบายมีความรักใคร่เจือจางบ้างหรือไม่ก็สุดจะรู้

...

พอได้ยินเช่นนั้น จิ่งหรานถึงนึกขึ้นมาได้ อีกฝ่ายช่วยเหลือศิษย์น้องของเขาไว้ จึงเอ่ยขอบคุณอย่างเสียไม่ได้ "ขอบคุณท่านที่ช่วยเหลือพวกเขา"

"ศิษย์ร่วมสำนักมีอะไรให้ต้องเกรงใจ"

"..." จิ่งหรานคร้านจะสนใจแล้ว ทว่ายังไม่ทราบชื่อเสียงเรียงนามของอีกฝ่าย ใจหนึ่งคิดว่าถามเสียหน่อยคงไม่เป็นไรกระมัง อย่างไรก็คือผู้มีพระคุณของพวกเขา ใจหนึ่งกลับไม่อยากถามเลยแม้แต่น้อย ไม่อยากคุยกับคนผู้นี้อีกแม้เพียงครึ่งคำ ทว่าสุดท้ายจิ่งหรานก็กัดฟันถาม "แล้วท่านมีนามว่าอะไรหรือ"

ไป๋เซ่ออวี้กล่าวพลางนับนิ้วไปด้วย "ไป๋เซ่ออวี้ ศิษย์พี่ พี่ใหญ่ พี่อวี้...ท่านพี่" ครั้นครบห้านิ้วถึงหันมองจิ่งหราน พลันแต้มรอยยิ้มบริเวณมุมปาก "ศิษย์น้องจะเรียกอย่างไรก็ได้ ศิษย์พี่ไม่ถือ"

จิ่งหรานยืนนิ่ง มองอีกฝ่ายอย่างไม่เชื่อสายตา เขาไม่มีวันเป็นศิษย์น้องของเจ้านี่แน่!


**เนื้อหาบางช่วงค่อนข้างบีบคั้นอารมณ์รบกวนอ่าน TRIGGER WARNING ด้วยนะคะ**
***เล่มสองมาไม่เกินเดือนมกราคมค่ะ***