บ่วงคล้องใจคนพาล

"แหวนยังไม่สวมนิ้วนางข้างซ้าย เขาก็ยังมีสิทธิ์เป็นเจ้าของเธอ"

สำหรับ 'ภาพ' แล้ว 'วีร์' คือคนที่เฝ้าปรารถนามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา พอรู้ว่า 'เธอ' มีแฟนแถมกำลังจะหมั้น เขาก็นิ่งนอนใจนั่งไม่ติด เธอต้องเป็นของเขา แม้ว่าจะถูกเธอเกลียดชังก็ตาม

ส่วนเธอก็ไม่ต้องการให้คนพาล 'สำส่อน' อย่างเขามารับผิดชอบ 'ลูก' ของเธอ แม้ว่าเขาจะเป็น 'พ่อ' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่ควรมี 'ครอบครัว' หรือเป็น 'พ่อคน' เขาไม่คู่ควร!

+++++
"ทำไมพาวีร์มาที่นี่คะ"

"มาตรวจครรภ์"

"พี่ภาพรู้?"

"หมายความว่ายังไงวีร์?" เขาขมวดคิ้วไม่เข้าใจ

"รู้ว่าวีร์ท้อง"

"ตอนแรกพี่ก็ไม่รู้หรอก แต่พักนี้พี่มีอาการป่วยแปลกๆ มาหาหมอ หมอก็ถามว่าพี่มี 'เมีย' ไหม เพราะอาการที่พี่เป็นคืออาการ 'แพ้ท้อง' แทนเมีย และพี่ก็คิดว่าวีร์ต้องกำลังท้องลูกของพี่แน่นอน พี่จึงอยากพาวีร์มาตรวจให้ชัวร์ว่าจริงหรือไม่จริง" เขาบอกเธอ

"ท้องแล้วยังไงคะ?"

"เราก็แต่งงานกันไง ว่าแต่ 'เลิก' กับไอ้หมอนั่นรึยัง?"

"เลิกไม่เลิกแล้วเกี่ยวอะไรกับพี่ภาพด้วยคะ วีร์บอกแล้วไงคะว่าถึงวีร์จะ 'ท้อง' เราสองคนก็เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจาก 'พี่ชาย' บ้านตรงข้ามกับ 'น้องสาว' บ้านตรงข้ามค่ะ"

"วีร์ไม่สงสาร 'ลูก' เหรอ"

"ยุคนี้ใครเขาก็เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว อีกอย่างวีร์เชื่อว่าลูกจะเข้าใจวีร์ค่ะ"

กรอด!

คำตอบของวีร์ทำให้ปากหนาขบเข้าหากันแน่นจนเสียงขบฟันดังลอดออกมาให้ได้ยิน เธอตอบไม่แคร์ไม่สนใจเขาสักนิด

"เกลียดพี่ขนาดนั้นเลยเหรอน้องวีร์ เกลียดจนใช้ชีวิตแบบผัวเมียกับพี่ไม่ได้เชียวเหรอ"

เธอสบตาเขาแล้วเม้มปากแน่น สะบัดมือเขาที่กุมมือตนเองออก

"ถ้าจะมาตรวจครรภ์ก็ควรบอกก่อน เสียเวลาทำงานค่ะ อีกอย่างวีร์มาฝากท้องไว้แล้ว และเรื่องของเราให้มันจบแค่นี้เถอะค่ะ วีร์ไม่อยากเกี่ยวข้องกับพี่ภาพ วีร์ขยะแขยงพี่ภาพเต็มกลืนแล้วค่ะตอนนี้ เลิก 'ยัดเยียด' ตัวเองให้วีร์ได้แล้วค่ะ วีร์ไม่ต้องการพี่ภาพวันแรกยังไง วันนี้ก็ยังไม่ต้องการค่ะ" เธอเจ็บที่ต้องพูดตรงข้ามกับความรู้สึกของตนเอง เธอไม่อยากให้ลูกเกิดมามีพ่อ 'สำส่อน' มักมากในกามไม่รู้จักพอแบบเขา และไม่อยากให้ตัวเองเจ็บปวดเพราะเขาด้วย ผู้ชายคนนี้ไม่มีทาง 'หยุด' ที่เธอคนเดียวได้แน่นอน สู้เจ็บตอนนี้ดีกว่าเจ็บระยะยาวหลังจากเลือกเขาเป็นคู่ชีวิต

"วีร์!"


ปล. ซื้อ E-book จากหน้าเว็บหรือ Android ถูกกว่าราคาใน IOS นะคะ

ขอบคุณทุกการสนับสนุนนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)