บัลลังก์ทอง เล่ม 2

*ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2*

เสียงร่ำไห้และเลือดแดงที่ต้นขาเลอาทำให้คาร์ลรู้สึกเจ็บปวด เขาก้มหน้างุดราวกับละอายจนไม่กล้าแม้แต่จะสบตาซาดิก ชายหนุ่มทะเลทรายยันกายลุกขึ้นจากเก้าอี้ตรงมาหา เขานั่งเคียงข้างคาร์ล โอบไหล่อีกฝ่ายไว้และมองดูใบหน้าหล่อเหลาที่โศกเศร้า
"เลอาเกลียดท่านไหม"
เสียงทุ้มเอ่ยถาม คาร์ลก็ครุ่นคิด สักพักก็ยันกายขึ้นหลังตรงและหันไปส่ายหน้าให้ซาดิก
"ไม่หรอก เลอารักข้า"
"ข้าก็รักท่านนะ"
"นายของข้าเป็นพวกกามวิปริต คนรอบตัวเขาก็เช่นกัน ข้าเรียนรู้การรับมือกับคนวิปริตเช่นนั้น แบบท่านก็ด้วย"
"ข้าวิปริตตรงไหน ท่านกำลังดูถูกหัวใจรักของข้า"
ซาดิกจ้องตรงเข้าไปในดวงตาของคาร์ล อีกฝ่ายก็ยังคงดวงตาเรียบนิ่ง
"ให้เดานะ ความรักหรืออะไรก็ตามที่ท่านเรียกคือท่านหาทางจะจับเลอามาแล้วขืนใจต่อหน้าข้า เมื่อเห็นข้าร่ำไห้ด้วยความเจ็บปวดจนหนำใจแล้วท่านก็จะขืนใจข้าต่อหน้าเลอาบ้าง"
ซาดิกเหงื่อตกและกระซิบเบาๆ กับตัวเอง
"แหม...เดาเก่งเสียด้วย"