เพื่อนพี่ชายโคตรร้ายเลยครับ

คบกันเข้าปีที่แปดเพราะนิสัยต่างกันทำให้คนรอบข้างสงสัยในความสัมพันธ์ คำถามมากมายมาสู่ทั้งคู่ว่าคบกันได้ยังไง จนวันหนึ่งนาวาอินฟลูฯ ชื่อดังไลฟ์สดนั่งข้างแฟนหนุ่มอย่างอาทิตย์ ทำให้มีคำถามเข้ามาไม่หยุดแต่ที่จะทำให้สะดุดตาก็เมื่อธาราพี่ชายของคนตัวเล็กพ่วงด้วยตำแหน่งเพื่อนสนิทของคนผมทองโดเนทเข้ามาพร้อมกับคำถาม

"กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าไปแอบคบกันตอนไหน" ถ้าตอนนั้นไม่บังเอิญไปเจอเพื่อนตัวเองอยู่ในห้องน้องชายของเขาธาราจะได้รู้ตอนไหนว่าไอ้เพื่อนสนิทตัวดีไปตามจีบน้องชายเขาจนได้คบกัน

"ธารา..." น้ำเสียงแผ่วเบาเรียกพี่ชายตัวเองผ่านไลฟ์สด

"ได้ดิพี่เขย อยากรู้ก็โอนมาอีก" ถ้าอยู่ใกล้กันคนผมทองคงโดนตบไปแล้วที่เรียกเพื่อนตัวเองว่าพี่เขย

"งั้นคงต้องย้อนไปถึงแปดปีที่แล้วตั้งแต่นาวานั้นเป็นเฟรชชี่ปีหนึ่งไปเจอไอ้แก่ปีสามกัน"







"กูขอจีบมึงได้ไหม" คำถามเดียวกันกับที่เซฟได้ยินหลังประตูห้องปิดลง

"ไม่"

"ทำไม" ภัทรจ้องเข้าไปในดวงตาของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ากันด้วยสีหน้าที่แสดงคำถามออกมา

"มึงรู้อยู่แก่ใจภัทร"

"รู้อะไรว่ะ มึงจะให้เราเป็นแบบนี้กันไปตลอดเหรอ"

"แบบไหนเหรอ ที่มึงพูดคือแบบไหน" ดวงตาของเซฟสั่นระริกมองคนตรงหน้าที่เอาแต่มองตากันไม่หยุด

"แบบที่เป็นอยู่กันนี้ไง มึงไม่ต้องการสถานะเหรอ"

"เพื่อนไงภัทร แค่เพื่อน"

"มันจะได้ไงว่ะเซฟ กูจะจีบมึงอยู่แล้วทำไมถึงมาปฏิเสธกู!" น้ำเสียงของเจ้าของผับดังขึ้นเรื่อย ๆ เมื่ออีกคนเอาแต่เลี่ยงคำตอบ

"แล้วมึงมีเหตุผลอะไรที่จะมาจีบกูตอนนี้ ฮะ!"

"ก็กูรักมึง!"

"แล้วมึงเพิ่งมารักกูตอนนี้หลังผ่านมาแล้วแปดปีจากตอนนั้นรึไงว่ะไอ้ภัทร! มึงจะมาต้องการอะไรตอนนี้!" น้ำเสียงของเซฟเต็มไปด้วยความโมโหมันเสียงดังที่สุดแล้วสำหรับในชีวิตของเซฟ

"แล้วที่ทำกันอยู่ทุกวันนี้คือมึงต้องการให้มันเป็นแบบนี้เหรอว่ะ! มึงจะเป็นแบบนี้ตลอดไปเลยใช่ไหม"

"แล้วกูรึไงที่อยากเป็น เป็นกูรึไงที่เลือกสถานะนี้เข้ามา เป็นกูรึไง!!" พูดจบมือของเซฟก็ยกมือขึ้นผลักอกของภัทรอย่างแรงจนหงายหลังล้มลงไปกับที่นอน

"เซฟ.."

"แปดปีที่แล้วมึงพูดอะไรมึงจำได้ด้วย แล้วตลอดแปดปีที่ผ่านมาพูดอะไรบ้างมึงก็ต้องจำให้ได้" คนที่ยืนอยู่มองคนผมสีฟ้าที่นั่งอยู่บนที่นอนอย่างหมดสภาพด้วยดวงตาแดงก่ำ

"ไม่ใช่กูหรอกที่ไม่ตอบรับตอนนี้ แต่ที่ผ่านมาเป็นมึงที่ปฏิเสธกูเองมาตลอด"