พันธะเกียร์รักร้าย

เป็นแค่ของเดิมพันใต้ปกครองรู้สึกก่อนเท่ากับแพ้

...................................

"จะยอมแลกไหมล่ะ"

"ของที่มึงอยากได้คืออะไร"

"ไผ่หลิว ขอให้กูได้ไหม"

เจ้าของชื่อสั่นระรินขึ้นมาทันที พร้อมกับมือขาวที่เอื้อมไปจับชายเสื้อของผืนป่าเอาไว้อีกครั้งราวกับหาที่พึงพิง ทว่าเขากลับไม่ได้คิดที่จะหันมาสนใจเธอเลยสักนิด อีกทั้งยังกล่าวประโยคเดียวออกไปทำเอาเธอนิ่งค้าง

"ได้"

...................................

***จบดี ไม่มีนอกกายนอกใจ***