พัณณ์ชิตา

แฟนเก่าคือของเก่า คือเห็บ หมัด ที่เธอพร้อมจะเดินข้ามไป แต่...คิดใหม่ ถอยกลับมาขยี้ให้ตายคาส้นรองเท้าน่าจะสะใจกว่า
-------
ตุ้บ!
"โอ๊ย!" คนตัวเล็กถูกพามาปล่อยกึ่งโยนลงบนอาร์มแชร์ตัวใหญ่ของล็อบบี "อาคลื่น เพลงเจ็บนะ!" อาการเป็นลมหายเป็นปลิดทิ้ง แล้วแทนที่ด้วยอาการโกรธซึ่งอาจจะปนหิวมาด้วย
"เผื่อจะเลิกทำตัวไร้สาระ" ครองภพยืนไขว้แขนเข้าที่อกแล้วว่าให้
"เพลงหิว ไร้สาระตรงไหน"
"โตแล้วน่าจะรู้เองว่ากำลังทำอะไรอยู่"
ก็อ่อยผู้ชายไง ถ้าไม่อ่อยแล้วเมื่อไรจะได้ บอกไปแบบนี้ได้มั้ยล่ะ

เจ้านายลูกน้องสู้สายตากันเพียงไม่นานครองภพกำลังจะหมุนตัวทำท่าจะเดินไปยังมินิแวนที่จอดรออยู่ด้านหน้า ทว่าหญิงสาวที่โดนตำหนิกลับเด้งตัวขึ้นมาแล้วเถียงกลับอย่างไม่เจียมเงาหัวว่าอาจโดนไล่ออก!
"ก็บอกสิคะ ว่าไม่สะดวกกินข้าวร่วมโต๊ะกับพนักงานชั้นต่ำ เพลงจะได้รู้ไว้ ว่าอาคลื่นก็ไม่ได้ต่างจาก คนอื่น"
เธอเน้นคำท้ายอย่างคนที่มีปมฝังใจ และแน่นอนว่าประโยคของเธอหยุดขาชายหนุ่มเอาไว้ได้ เขาเดินกลับเข้ามาใกล้ แต่มีหรือที่ผู้หญิงกล้าอย่างเธอจะถอยหนี ทว่าความสูงของครองภพเป็นผลให้เธอต้องเงยเล็กน้อยเพื่อสบตา
"อยากนั่งกินข้าวด้วยกันงั้นสิ ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอ" ไม่ใช่แค่นั้น แต่หญิงสาวต้องการวัดระดับความใจดำของคนตรงหน้าด้วยต่างหาก

"ได้ ฉันจะกินข้าวกับเธอ" ตาคู่คมของหญิงสาวที่ขุ่นเคืองอยู่ก่อนหน้ากะพริบถี่และเบิกกว้าง รอยยิ้มเริ่มแย้มออกมา
อย่าเพิ่งดีใจไปคุณเลขา เพราะ...เขายังพูดไม่จบ
"แต่เธอต้องวิ่งกลับไปให้ถึงห้องทำงานก่อนฉัน"
"วิ่ง!"
"ใช่ วิ่ง เป็นนักกีฬาทีมชาติไม่ใช่เหรอ" ยิมนาสติก! ไม่ใช่กรีฑา เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า "ฉันจะต่อให้เธอวิ่งออกไปก่อนตั้งแต่ตอนนี้"
"อาคลื่น แต่เพลงใส่รองเท้าส้นสูงนะ"
"ไม่อยากกินข้าวกับฉันเหรอ" พัณณ์ชิตาเม้มปากเป็นเส้นตรง หัวคิ้วย่นแทบผูกเป็นโบ "ฉันจะนับหนึ่งถึงสิบแล้วจะเดินไปที่รถ ฉันต่อให้เธอแค่นี้ ไม่อยากนั้นก็อด...หนึ่ง"
"ได้!"
เธอมันเป็นประเภทหลงใหลในการแข่งขันและท้าทายอยู่แล้ว ในเมื่อรางวัลมันยั่วยวนขนาดนี้ เธอก็จะสับเท้าให้ว่องดุจนักกีฬาเหรียญทองเลยคอยดู
---------
สำหรับเรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรี่ส์ ส่งท้ายคนเก่า ต้อนรับคนใหม่ ซึ่งมีเรื่องอื่นที่อยู่ในซีรี่ส์ด้วยนะคะ
เรื่อง พลอยชนันท์ ของนักเขียน ภรปภัช
เรื่อง พัชราวลัย ของนักเขียน ดากานดา
สามารถอ่านเล่มไหนก่อนก็ได้ อย่างไรฝากติดตามผลงานด้วยค่ะ
------
>> การดำเนินเรื่องบางครั้งราบเรื่อย บางครั้งกระชับรวดเร็ว ตามสไตล์ของนักเขียน แนะนำให้ตัวอย่างก่อนซื้อ
>> บางคำศัพท์ในเรื่องนักเขียนตั้งใจเขียนตามสมัยนิยม และบางคำฝ่ายพิสูจน์อักษรยึดตามราชบัณฑิต
>> ซื้อทางเว็ปไซด์จะได้ราคาที่ตรงตามที่นักเขียนตั้งเอาไว้