ลูก​ของฉัน​ไม่มี​พ่อ​

ฉันจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เป็นได้ทั้งพ่อ ทั้งแม่ ทั้งพี่สาวและเพื่อนรัก ซึ่งมีแต่ความรัก ความอบอุ่นให้กับลูกชายคนนี้และคนเดียวของฉัน

:):):):):):):):):):):):):)

นาบุญผุดรอยยิ้มสุขอารมณ์เมื่อได้มองเห็นนวิยากับลูกชายของเขา "หนูคงจะเป็นลูกชายของพ่อใช่ไหมครับ?"
นวิยาไม่ตอบรับในสิ่งที่นาบุญเพิ่งเคยขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ "คุณนาบุญยังให้คนของตัวเองมารังควานชีวิตของฉันอยู่อีกทำไมเหรอ ที่ผ่านมายังไม่พออีกเหรอ การที่ฉันหอบทุกอย่างของฉันไปจากคุณนาบุญยังไม่พออีกเหรอ?"
"นวิยาไม่คิดจะถามฉันหน่อยเหรอว่ารู้เรื่องท้องได้ยังไง?"
นาบุญจ้องมองนวิยาด้วยแววตากล้าๆ กลัวๆ ยังไงไม่รู้
"ฉันไม่จำเป็นต้องถาม ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"
ทั้งน้ำเสียง ทั้งสีหน้าของหญิงสาวดูบึ้งตึงใส่เขาเต็มที่
"งั้นฉันเป็นคนบอกเองก็ได้ ฉันยังอยากให้เธอรู้"
ชายหนุ่มได้ขยับร่างแกร่งให้เข้ามาชิดใกล้นวิยามากยิ่งขึ้น