เกิดใหม่ทั้งที ดันกลายเป็นคนเห็นผีในยุค Y2K! เล่ม 24

หลังจากที่เจ้าโชกเลือดมาซุ่มยิงคนดีของสังคมถึงหน้าประตูบ้านกลางดึกกลางดื่น ทั้งตำรวจและบอดี้การ์ดจึงต่างผนึกกำลังค้นหากันอย่างหนักหน่วง หากถึงอย่างนั้นผ่านไปวันกว่า ๆ แล้วก็ยังไม่มีใครพบตัวนายโชกเลือดนั่นเลย ส่งผลให้เป้าหมายผู้ถูกลอบยิงอย่างไตเติ้ลต้องขังตนเองอยู่แต่ในบ้านโดยมีบอดี้การ์ดเป็นตำรวจนอกราชการมาเฝ้าระวังดูแลความปลอดภัยให้อย่างใกล้ชิด

เวลาผ่านไปจนในที่สุดก็มีข่าวความคืบหน้าของนายโชคเข้ามา ว่าเจ้ามือยิงนั่นไปซ่อนตัวอยู่ในห้องเก็บของของบ้านหลังหนึ่ง เมื่อถูกพบเจอก็ยิงปืนเปรี้ยงใส่คนในบ้านหลังนั้น แล้วก็วิ่งหนีหายไปอีกแล้ว!

"พ่อจ๋า ๆ มีโจรอยู่ใต้เมรุ โจรลุงโชคที่น้องตัวเล็กไม่ชอบหน้าอยู่ดี ๆ ก็วิ่งมาหลบอยู่ใต้เมรุจ้ะ"
อยู่ ๆ ยัยหนูกุมารีพรายตัวน้อยก็หายตัวแวบจากวัดมาฟ้องพ่อจ๋าจนถึงที่บ้าน

ไตเติ้ลเมื่อรู้พิกัดที่ซ่อนตัวของเจ้าโชกเลือดก็ให้ถึงกับเบิกตากว้างขึ้นอย่างนึกไม่ถึง

เมื่อครู่นี้หนูว่าอะไรนะ? โชคไปหลบอยู่ 'ใต้เมรุ' อย่างนั้นเหรอ?

หึ... ไอ้เรื่องหลบอยู่ใต้เมรุนั่นยังไม่เท่าไหร่หรอก แต่ประเด็นก็คือที่ใต้เมรุเผาศพนั่นน่ะ จริง ๆ แล้วก็คือพื้นที่ 'โกดังเก็บศพ' ที่คนแถวนี้ต่างก็เล่าลือกันมาอย่างช้านานว่า 'ผีเฮี้ยนมาก!'

ไอ้เจ้าโชค...ร้ายเอ๊ย! โชคคิดดีแล้วเหรอโชค ที่กล้าจะไปแอบซ่อนตัวอยู่กับพวกผีในโกดังเก็บศพพวกนั้นน่ะ!?