รักแรก...Forever (ซีรีส์รักแรก) II

เช้าวันต่อมา...
"อะ...อื้อ..." คนที่อยู่ในอาการกึ่งหลับกึ่งตื่นส่งเสียงครางท้วงเบาๆ เมื่อรู้สึกว่ามีมือหนาของใครบางคนกำลังลูบไล้บริเวณหน้าท้องที่แบนราบของเธอและมันเริ่มจะเลื้อยต่ำลงไปยัง...อิสตรี
"อืม..." คนที่นอนกอดอยู่ด้านหลังครางเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่า ก่อนจะซุกไซ้ที่ต้นคอระหงอย่างเต็มไปด้วยไฟปรารถนา
"อ๊ะ! กรี๊ดดดด ปล่อยนะ ปล่อย กรี๊ดดดด" มินตรารีบลืมตาเบิกกว้างและกรีดร้องขึ้นทันทีทันใด หลังรู้ว่าตนเองไม่ได้กำลังฝันไป แต่กำลังถูกใครก็ไม่รู้ลวนลามจริงๆ
"ร้องดังๆ ได้เลยครับ บ้านพี่ไม่มีคนอยู่" นาวาบอกพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างชอบใจที่สาวในอ้อมกอดตื่นได้สักที
"ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันแจ้งตำรวจจริงๆ ด้วย" มินตราหน้าตึงขึ้นมาทันใด หลังรู้ว่าใครคือคนที่นอนกอดรัดเธออยู่ข้างหลัง
"แจ้งเลยครับ พี่พร้อมติดคุก" นาวาบอกกอย่างไม่แคร์
"กรี๊ดดด" มินตรากรีดร้องขึ้นอย่างโมโหที่ไอ้คนบ้าสารเลวเลื่อนมือขึ้นมาขยำที่หน้าอกของเธออย่างถือดี

ที่ห้องรับแขก...พราวไหมที่เดินเข้ามาในบ้านพักนอกเมืองและได้ยินการสนทนาของหนุ่มสาวที่อยู่บนห้องนอน ก็ถึงกับหน้าชา ขาสั่นขึ้นมานิดๆ รีบหันไปสะกิดเรียกสามีที่ยืนแข็งเป็นหินอยู่กับที่ ให้รู้สึกตัว "นี่คุณจะไม่ทำอะไรสักหน่อยเหรอคะ"
"เรื่องของหนุ่มสาว ผมว่าเราไม่ยุ่งจะดีกว่า" มาร์คัสตอบไม่เต็มเสียง ไม่รู้ว่าจะสมควรเข้าไปห้ามดีไหม
"แต่ลูกเรากำลังจะข่มขืนผู้หญิงนะคะ แถมเธอขู่จะแจ้งความด้วย ให้ตายสิ! ฉันทนไม่ไหวแล้วจริงๆ" พราวไหมต่อว่าก่อนจะเดินแกมวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนของบุตรชาย ที่ไม่รู้ว่าหอบหิ้วสาวคนไหนมานอนกกที่บ้านพัก

ต่อเรื่องมาจากนิยายเรื่อง...รักแรก...Again (ซีรีส์รักแรก)