ดุจสายลม โอบล้อมไปด้วยรัก

ชีวิตของเขาถูกผูกติดไว้ด้วยความแค้นที่รอวันสะสาง มีลมหายใจอยู่เพื่อรอวันแก้แค้น จนเมื่อมีนางเข้ามาในชีวิต

จากเด็กน้อยวัยสามหนาวที่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงเข้ามาในชีวิตในยามใกล้สิ้นลม มือเล็กที่คว้าจับมือเขาไว้คล้ายฟางเส้นสุดท้าย ภายใต้สติที่พร่ามัว

"เกอเกอ" นางเรียกเขาไว้ในวินาทีสุดท้ายที่เขาคิดจะถอดใจ ปล่อยลมหายใจสุดท้ายให้หลุดลอยไป

นับตั้งแต่วินาทีที่นางจับมือเขาไว้... เขาก็ไม่คิดจะปล่อยมือจากนางอีกเลย

นางเป็นของเขา ไม่ว่าจะชาติภพนี้หรือชาติภพไหน นางก็คือสตรีของจวิ้นอ๋อง

เป็นความรักของผู้ชายบ้าดีเดือดคนหนึ่ง ความรักที่เขาเฝ้าเพาะปลูกมาตั้งแต่วัยเยาว์ สุดท้ายกลับออกดอก ออกผล แผ่กิ่งก้านแตกสาขาจนลำต้นสูงใหญ่ปกคลุมไปทั่วทั้งหัวใจนาง