เติมรัก เต็มหัวใจ

เขาเหมือนผู้ชายที่ดูจะโสด วัน ๆ ทำแต่งาน แต่ข้างกายกลับมีเด็กผู้ชายตัวเล็กที่ไม่ว่าจะไปไหนก็หอบกระเตงไปด้วย ชาวบ้านแถวตลาดในอำเภอบอกว่าเขาไม่มีเมีย ขนาดแฟนสักคนยังไม่เคยเห็น ส่วนลูกเล็กที่เรียกพ่อครับ พ่อครับ เป็นเพียงลูกบุญธรรม...

แต่นั่นก็ยากอยู่ดี ถ้าเขาไม่ได้ชอบผู้ชายก็จบเห่เลยสิ
หรือต้องลองดูสักตั้ง ถ้าไม่เวิร์คหรือดูเสร่อเกินไปถอยเก็บเศษหน้าแล้วถอนตัวออกมา

-----------------------------
"พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน รีบนอนได้แล้ว"
"ยังไม่หายคิดถึงเลย..." น้ำเสียงอแงนั้นฟังดูน่ารัก "ทำไมต้องเป็นวันทำงานด้วย ผมอยากคุยกับพี่แสนทั้งคืน"
"งอแงไปได้"
"ก่อนจะไปนอน ขอถามอะไรได้ไหมครับ"
"ว่า..."
"ชอบผมมากขึ้นกว่าเดิมหรือยัง" ถ้าอยู่ใกล้ ๆ แสนเดชอยากจะดีดหน้าผากสักที เพราะมันเขี้ยวเหลือเกิน
"ชอบ พี่ชอบเธอ แล้วก็ชอบมากขึ้นเรื่อย ๆ" ธารณ์หัวเราะเสียงใส "พอใจไหม หรือต้องให้บอกอะไรอีก หืม"
"พี่แสนอยากบอกอะไรก็พูดออกมาเลยครับ ผมอยากฟังความรู้สึกที่อยู่ในใจ"
"ให้พี่บอกฝ่ายเดียวแล้วเธอล่ะ?"
"ผมชอบพี่แสน ชอบมาตั้งแต่วันแรกที่เจอ ชอบมาตลอด ชอบมากขึ้นเรื่อย ๆ ชอบจนคาดหวังว่าวันหนึ่งความสัมพันธ์ของเรามันจะไปต่อได้อีก..."