เจี่ยเจียเหนื่อยแล้ว เล่ม 4

บทที่ 45-60
ยุทธจักรกลางเข้าใจละเล่น นอกจากความลำบากที่ได้รับแล้วยังช่วยสร้างสัมพันธ์ที่ดี
ระหว่างทุกคน

ตัวอย่างเหตุการณ์ (1)
"ข้าควรดีใจใช่หรือไม่ ในที่สุดเจ้าก็สนใจความเป็นไปของข้าแล้ว"
หมายความว่าอย่างไร หรือเขาคิดว่าข้าใส่ใจเขามากขึ้นแล้ว
"ข้าย่อมใส่ใจท่านในฐานะที่ท่านช่วยเหลือข้าไว้ ผู้มีพระคุณท่านหนึ่ง"
"หึ! รีบแก้ตัวเชียวนะ มิกลัวว่าข้าจะลำเลิกบุญคุณหรือ ข้าไม่ใช่คนที่ทำดีแล้วไม่หวังผล ลี่กูเหนียงรู้ข้อนี้หรือไม่

ตัวอย่างเหตุการณ์ (2)
"สุราดี"
"ในเมื่อดื่มสุราข้าแล้ว บอกได้หรือยังว่าโดนอันใด"
หลางยียังไม่ละประเด็นนี้ ข้าจึงบอกเขาในที่สุด
"จากที่เจ้าได้ใกล้ชิดลี่จูเม่ยเม่ย เจ้าสัมผัสได้ถึงความพิเศษของนางหรือไม่"
หลางยีกอดอกทำท่าทางครุ่นคิด
"เยอะเลย จำกัดได้หรือไม่ เช่นว่าอันใด"
คนที่มองเห็นข้อดีในตัวลี่จูเม่ยเม่ยก็มีแต่พวกเราที่ได้ใกล้ชิดนางมากที่สุด
ข้ารู้จักลี่จูเม่ยเม่ยมานานหลายปี รู้จักนางฝ่ายเดียว มั่นใจมากว่าทราบเกี่ยวกับนางมากมาย
จนกระทั่งวันนี้!
ในวันนี้เองที่ข้ารู้สึกว่า ข้ายังไม่รู้จักนางมากพอ ยิ่งได้รู้จักนาง ข้ายิ่งรู้ว่าข้าไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับนางเอง
"เช่นว่า สั่งให้เจ้าไปทำอันใดก็ตามที่เจ้าไม่รู้ตัว"

ตัวอย่างเหตุการณ์ (3)
"ลี่จู"
ข้าหันไปให้ความสนใจกุยฮั่นอีกครั้ง ในตอนนั้นเองถึงเห็นว่าหม่าป๋อถูกเชือกเส้นเล็กมัดไพล่หลังโดยมีกุยฮั่นจับแขนเอาไว้แน่น
"เจ้าคะ"
"ไปขึ้นค่าตัวแล้วข้าจะเอาหยกมาให้เจ้า"
ไม่รอให้ข้าตอบรับหรือปฏิเสธ เขาก็ดันหลังหม่าป๋อเดินไปด้านหน้า
ลี่หลานหันมามองข้าแล้วจับใบหน้าข้าให้ละสายตาจากกุยฮั่น
"เจี่ยเจียโดนเขาหว่านเสน่ห์ใส่อีกแล้ว เจี่ยเจียอย่า มองเขาขอรับ"
เจี่ยเจียขอโทษ ก็เขาเอาหยกมาล่อ

***เรื่องนี้มีอัพรายตอนด้วย ทุกบ้านเลยจ้า***