เป็นได้แค่คน(ไม่)ถูกรัก

ความรักที่มอบให้เขายังไม่จางหาย

ตั้งแต่ตอนเด็กจนมาถึงตอนนี้

ภูริช เป็นดั่งพี่ชายที่สนิท ด้วยความที่เป็นเขามันเลยไม่ยากเลยที่จะทำให้เธอ แอบชอบ....

ภูพิ้งค์ไม่เคยคิดจะเปิดใจให้ใคร เพราะในใจเธอมีแต่พี่ชายในวัยเด็กเท่านั้น

ส่วนภูริชเองก็ไม่คิดจะเปิดใจให้ใครเช่นกัน เพราะอดีตที่แสนเจ็บปวดเลยทำให้หัวใจถูกปิดตายมาตั้งนาน

แล้วอย่างนี้ ความรักของเธอมีโอกาสสมหวังหรือเปล่า...

..................................................

"ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม"
"คะ?"
"รู้ใช่ไหมว่าไม่ได้เต็มใจ แต่ที่ไม่ปฏิเสธเพราะเห็นแก่แม่ ส่วนเธอจะตัดสินใจอะไรคิดดี ๆ การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่"

.................................................

"ขอบคุณ..."
"คะ?"
"ขอบคุณที่อยู่ข้างพี่..."
"....."
"อย่างที่บอก... เพราะไม่เชื่อในความรัก เลยไม่อยากมีใคร นานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ที่พี่ไม่มีใคร ไม่เคยมีใครสามารถทำให้รู้สึกเชื่อในความรักอีกครั้ง"
"พี่... ชอบพิ้งค์นะ"