เป็นแค่เมียสัญญาจ้างที่คุณไม่รัก

“หนึ่งล้านแลกกับการเป็นเมียของฉันหนึ่งปี พอครบกำหนดเราก็ทางใครทางมัน”
“หน้าเลือด คุณจะไม่เอาเปรียบฉันไปหน่อยหรือคะ” ไม่มีทางยอมรับข้อตกลงนี้อย่างแน่นอน อะไรกันต้องยอมตกเป็นเมียของเขานานถึงหนึ่งปี มันจะมากไปแล้วนะเห็นเธอเป็นตัวอะไรกันแน่ ข้อเสนอบ้าๆ ให้เป็นเมียเนี่ยนะ ไม่มีทาง
“ว่ายังไง ถ้าไม่ตกลงก็รับค่าตัวของเธอเมื่อคืนไปได้เลย ‘ห้าหมื่นบาท’ ก็แล้วแต่นะฉันไม่บังคับ”
“Three” อันโตนิโอเริ่มนับถอยหลังเป็นภาษาสากล เพราะต้องการกระตุ้นให้สาวน้อยตอบรับเขาเร็วๆ
“หนึ่งปีมันมากเกินไปนะคะ คุณจะเอาเปรียบฉันไปถึงไหน แล้วทำไมฉันต้องอยู่ในฐานะเมียด้วย ฉันไม่เข้าใจ”
“Two”
“สามเดือนได้ไหมคะ”
“หกเดือน ส่วนทำไมต้องเป็นเมีย ฉันบอกให้ก็ได้ ฉันไม่อยากถูกพ่อบังคับให้แต่งงาน ถ้าเธอยอมเล่นละครเป็นเมียฉัน ครบกำหนดหกเดือน ฉันจะยอมคืนอิสรภาพให้”
“ห้าเดือนค่ะ” มนต์มีนาเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน แม้จะพอเข้าใจเหตุผลของอีกฝ่ายแล้วก็ตาม
“หกเดือนครั้งที่หนึ่ง”
“คุณคะ ฉันไม่ได้จะมาประมูลคุณนะคะ” ต่อว่าอย่างไม่จริงจังนัก มีอย่างที่ไหนมาต่อรองราวกับว่าเธอกำลังประมูลตัวเขาอย่างนั้นแหละ
“หกเดือนครั้งที่สอง” คนที่ถือไพ่เหนือกว่าหาได้สนใจไม่ ในเมื่อยังไงคนที่จะเป็นฝ่ายตอบตกลงนั้นไม่ใช่เขา
“เอายังไงฉันจะเคาะปิดการประมูลแล้วนะ” เมื่อเห็นสาวน้อยยังนิ่ง ก็ยืดระยะเวลาให้อีกนิด
“หกเดือนครั้งที่...”
“ตกลงค่ะ แค่หกเดือนเท่านั้นนะคะ” สุดท้ายเธอก็ไม่อาจทนต่อการเร่งเร้าของคนเจ้าเล่ห์ได้ อย่างน้อยๆ หกเดือนก็ยังดีกว่าหนึ่งปี มนต์มีนาพยายามคิดในทางที่ดีเอาไว้