ลู่ฟางซินคุณหนูต้องคำสาป

เมื่อครั้งที่แม่ทัพแคว้นหนานทำสงครามชนะแคว้นตงและได้ทำการยืดรูปปั้นกิเลนหยกที่ชาวแคว้นตงกราบไหว้กลับมาถวายฮ่องเต้แห่งแคว้นหนาน แต่ภายหลังรูปปั้นกิเลนหยกศักดิ์สิทธิ์กลับถูกขโมยไป ก่อนจะถูกนำไปขายที่ตลาดมืด

"เถ้าแก่ รูปปั้นหยกชิ้นนี้เท่าไหร่"

"คุณหนูอย่าซื้อเลยนะเจ้าคะ หยกรูปร่างแปลกเช่นนี้ ไม่เหมาะกับคุณหนูเลย"

"ข้าอยากได้ ข้าจะเอารูปปั้นกิเลนหยกชิ้นนี้"

สุดท้ายคุณหนูห้าแห่งสกุลลู่ก็ได้รูปปั้นกิเลนหยกศักดิ์สิทธิ์ไปครอบครอง โดยที่นางไม่รู้เลยว่ารูปปั้นกิเลนหยกนี้มาพร้อมกับคำสาป ผู้ใดที่ได้หยกนี้ไปครอบครองจะต้องมีชะตาเป็นกาลกิณี คืนพระจันทร์เต็มดวง คนรอบข้างของนางจะต้องตาย

"ท่านพ่อเรียกลูกมาด้วยเรื่องอันใด แล้วเหตุใดทุกคนถึงอยู่ที่นี่"

เมื่อมองไปรอบๆ ลู่ฟางซินก็พบว่าบรรดาฮูหยินของบิดา รวมถึงพี่ๆของนางต่างก็มารวมตัวกันที่โถงใหญ่ มีเพียงนางที่มาช้าสุดและเป็นคนเดียวที่ยังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นภายในจวน

"ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย"

"เรื่องอะไรหรือท่านพ่อ"

"ฝ่าบาทพระราชทานสมรสมาให้ เจ้ายินดีจะแต่งงานกับท่านแม่ทัพจางหรือไม่"

"ท่านพ่อล้อข้าเล่นแล้ว"

"ข้าไม่ได้ล้อเจ้าเล่น นี่คือเรื่องจริง เจ้าต้องแต่งงานกับท่านแม่ทัพจาง"

"ไยต้องเป็นลูก ฝ่าบาทได้เอ่ยนามหรือไม่ว่าพระราชทานสมรสให้กับผู้ใด หรือฝ่าบาทให้ท่านพ่อเลือกคนที่จะแต่งงานเอง แล้วท่านก็เลยเลือกลูก"

ลู่ฟางซินหันไปถามบิดาของนางเพื่อความแน่ใจ ใช่ว่านางจะไม่เชื่อว่ามีราชโองการแบบนั้นจริง แต่ที่นางอยากรู้คือเหตุใดคนที่ต้องแต่งงานเป็นคนแรกถึงเป็นนาง ทั้งๆที่นางเป็นลูกคนสุดท้องของสกุลลู่ พี่ชายทั้งสองและพี่หญิงทั้งสองล้วนแล้วแต่ยังไม่มีผู้ใดแต่งงาน

"ใช่ ข้าเลือกเจ้าเอง"

"ท่านพ่อ เหตุใดจึงไม่เลือกพี่หญิงทั้งสอง"

"ซินเอ๋อร์ ไยเจ้าต้องมาลงที่พี่ พี่มีบุรุษในดวงใจอยู่แล้ว พี่แต่งเข้าจวนท่านแม่ทัพไม่ได้"

"พี่หญิงเสียนไม่ได้ แล้วพี่หญิงซื่อล่ะ"

"ข้าก็ไม่ได้ ท่านพ่อให้เจ้าแต่งก็ต้องเป็นเจ้า อย่าเรื่องมากนักเลย ที่ผ่านมาก็เป็นเจ้าไม่ใช่หรือที่ชอบหนีออกจากจวน ชอบไปเที่ยวเล่นที่อื่น คราวนี้เจ้าได้ออกจากจวนจริงๆแล้ว เจ้าควรดีใจไม่ใช่หรือน้องห้า"

"ซื่อเอ๋อร์พูดถูก ที่ผ่านมามีเพียงเจ้าที่อยากออกไปนอกจวน คราวนี้ข้าในฐานะบิดาของเจ้าจะยอมส่งเจ้าออกนอกจวนตามที่เจ้าต้องการมาตลอด แต่หากเจ้าไม่แต่งเข้าจวนท่านแม่ทัพจาง เป็นข้าที่จะสั่งกักบริเวณเจ้าไว้ในเรือนนอนไม่ให้ออกมาข้างนอกตลอดชีวิต"

"ท่านพ่อ..."



ปล. นิยายเรืองนี้เป็นนิยายแนวจีนโบราณเรื่องแรกอย่างเป็นทางการของนักเขียน หากมีอะไรขาดตกบกพร่อง ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ