รัตติกาลแห่งตราบาป (เล่ม2)(เล่มจบ)

ชาติที่แล้วฉันเอาแต่ทำงานหาเงินจนตายเพราะความเหนื่อยล้าที่สะสมจากการทำงาน บอกตามตรงว่าฉันเสียดายที่ฉันไม่ได้รักตัวเองมากเท่าที่ควร 

ทว่าฉันกลับได้รับโอกาสให้ใช้ชีวิตใหม่อีกครั้งหนึ่ง แต่ดันได้รับโอกาสจากซานตาแทนที่จะได้รับโอกาสจากพระเจ้า 

"มีปีกแบบนี้หนูได้เป็นนางฟ้าใช่ไหมคะ" 

เป็นนางฟ้าที่ไหนกันล่ะ ได้เป็นปีศาจซักคิวบัสที่ต้องคอยกลืนกินความฝันของมนุษย์เพื่อที่ตัวเองจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ทุกอย่างมันเหมือนจะง่ายแต่สกิลการอ่อยผู้ชายของฉันดันไม่มีเลยเนี่ยนะสิ

ในช่วงเวลาที่ยังคงสับสนอยู่กับการเป็นปีศาจของตัวเอง ฉันกลับได้กลิ่นหอมหวานมาจากบุรุษผู้หนึ่งที่ช่วยชีวิตของฉันเอาไว้ บาทหลวงผู้ใจดีและมีเมตตา บาทหลวงเอสวาที่กำลังจะได้ขึ้นเป็นคาดินัน

เขาเลือกที่รับใช้พระเจ้าแทนการเข้ารับยศขุนนาง ในความผิดบาปของมนุษย์ล้วนแล้วแต่มีหนทางที่สามารถแก้ไขได้ หน้าที่ของเขาคือทำให้ทุกคนหลุดพ้นจากจิตใจที่ไม่สะอาดและบาปที่ตามติด

ทว่าเขากลับตกอยู่ในความลุ่มหลงที่ไร้หนทางออกเมื่อเขาได้พบเจอกับสตรีผู้หนึ่ง

 "ถ้าหากว่าท่านมีความเห็นใจ เช่นนั้น..ได้โปรดช่วยข้าสักครั้งได้ไหมคะ ช่วยทำสัญญาว่าความฝันที่น่าละอายพวกนั้นของท่าน ท่านจะยกมันให้เป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว"

เธอจะกลืนกินมันให้หมดไม่ให้หลงเหลือแม้แต่หยดหยาดเดียว..กลืนกินทั้งความฝันและร่างกายของเขา