สามีที่เล็ง

"นั่งให้มันดีๆ หน่อยนุ่งสั้นแล้วยังไม่ระวัง"
คิ้วเข้มขมวดมองสาวเจ้านั่งเก้าอี้ข้างกันกระโปรงล่นขึ้นเห็นต้นขาขาวเนียน
"ไม่มีใครอยู่แล้วเขากลับกันหมดมีแต่เรานี่แหละทำงานเหมือนเจ้าของบริษัทเข้าไปทุกที"
คนตัวเล็กดูดชาไข่มุกไม่สนคำเตือนทั้งยังขยับเบียดร่างหนาข้างๆ เอนหัวซบไหล่แกร่งอย่างถือวิสาสะ
"นั่นสิแล้วทำไมฟ้าไม่กลับบ้าน"
นิ้วใหญ่จิ้มหัวเด็กดื้อยันออกแต่สาวผมยาวดำสลวยหอมกรุ่น
กลับปล่อยหัวลงที่เดิมหลายรอบจนคนตัวโตถอดใจไปเองปล่อยให้เด็กทะโลมแบบเด็กๆ
"หนูรอพี่ไง" เซลล์สาวช้อนดวงตากลมโตกระพริบปริบๆ เดินหน้ารุกทุกครั้งที่มีโอกาส