ลมรำเพย

"พี่ลมรู้ไหมว่าขวัญกลัวพี่จะลืมขวัญมากแค่ไหน"
พาขวัญบอกความในใจที่อัดแน่นอยู่ในอกมาหลายวันให้เขารับรู้
มรุตมองใบหน้างาม ก่อนจะเอ่ยความรู้สึกของตัวเองออกไปบ้าง
"พี่คิดถึงขวัญมากนะ จะลืมขวัญได้ไงล่ะ"
"ขวัญก็คิดถึงพี่ลมมาก ๆ เหมือนกันค่ะ"
แขนแกร่งของมรุตดึงพาขวัญเข้ามากอดแน่นด้วยความคิดถึง
อ้อมกอดแสนอบอุ่นโอบกอดเธอไว้แนบอก
เวลาหลายสิบปีที่ต้องห่างไกลกันไม่ได้ทำให้ทั้งสองรู้สึกห่างเหินกัน ความอบอุ่นก่อตัวขึ้นในหัวใจอย่างช้า ๆ
เหมือนเป็นสัญญาณว่า การรอคอยได้สิ้นสุดลงแล้ว


-------------------------

พิมพ์ครั้งที่ 1 สำนักพิมพ์ Peony Publishing เครืออมรินทร์ (กันยายน 2563)
พิมพ์ครั้งที่ 2 จัดจำหน่ายเอง ( ธันวาคม 2567)