พี่ชายท่านรักข้าเกินไปหรือไม่ เล่ม 1

หยางเฟยอวี่คิดว่าตนเองรักฟ่านเยว่ซินดั่งน้องสาว จึงคอยมอบความรักความเอ็นดูให้นางอย่างท่วมท้น แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรยามมีบุรุษใดเข้าใกล้นาง เขาจะรู้สึกโมโหและหงุดหงิดเสียทุกครั้งไป

ฟ่านเยว่ซินคิดว่าหยางเฟยอวี่รักนางดั่งน้องสาว การกระทำบางอย่างที่เขาแสดงออกถึงความรักที่มากว่าพี่น้องที่ควรกระทำนั้นมีออกจะบ่อยครั้ง แต่นางกลับคิดไปว่าเขาเพียงแค่รักนางมากกว่าพี่น้องคู่อื่น จึงได้แสดงความรักที่ท่วมท้นแบบนั้นออกมา

...เนื้อหาบางส่วน...

หยางเฟยอวี่มองนางด้วยดวงตาลุ่มลึก "พี่คิดว่าพี่โดนวางยา" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า เอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าของนางอย่างแผ่วเบา แล้วหยุดลงที่ริมฝีปากบาง "ช่วยพี่ได้หรือไม่"

...........................

"พ...พี่ชาย...ท่านโดนวางยาอะไรหรือเจ้าคะ" นางถามเขาเสียงสั่น
หยางเฟยอวี่รวบตัวนางเข้าไปกอด เอ่ยเสียงทุ้มต่ำแหบพร่า
"พี่ไม่รู้" เขาก้มลงหอมแก้มนาง
"รู้แต่เพียงว่าพี่ร้อนรุ่มไปหมด" มือไม้เริ่มไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของนาง
"เจ้าช่วยพี่หน่อยนะ" เขาก้มลงกัดติ่งหูนาง
"พี่ทนไม่ไหวแล้ว" เขาอุ้มนางขึ้น ตรงดิ่งไปยังเตียงนอน
วางนางลงบนที่นอนอย่างรีบร้อน ปลดม่านมุ้งลง แล้วขึ้นไปคร่อมทับกลางลำตัวของนาง
ฟ่านเยว่ซินสัมผัสได้ถึงสิ่งนั้นของพี่ชาย ที่กำลังกดทับอยู่ตรงส่วนนั้นของร่างกาย และไม่เพียงกดทับเท่านั้นเขายังขยับส่าย...
"พะ...พี่ชายอย่า"
"ช่วยพี่เถอะนะ" เขามองนางอย่างเว้าวอน
"หากช้าอีกนิดเดียว พี่คงต้องตายเป็นแน่"
ฟ่านเยว่ซินตากลมโตเบิกกว้าง "ร้ายแรงถึงเพียงนั้นเชียวหรือ"
"อืม..." หยางเฟยอวี่พยักหน้าตอบ
"ล...แล้ว...จะให้น้องช่วยอย่างไร" นางพูดเสียงสั่น จ้องมองคนตรงหน้าด้วยดวงตาสั่นไหว
หยางเฟยอวี่เอ่ยเสียงแหบพร่า "เจ้าเพียงแค่...นอนนิ่งๆ ก็พอ"
..........................
นิยายเรื่องนี้มีสองเล่มจบนะคะ