หญิงงามเมือง

"...อย่างน้อยที่สุด ในระดับหนึ่ง ความเฉพาะตัวของลีลาแบบนี้อาจเป็นผลมาจากความเฉพาะตัวของผู้เขียนเอง เพราะ 'ศรีดาวเรือง' ไม่เพียงเป็นนักเขียนหญิงคนเดียวในเล่มนี้ และอาวุโสกว่าทุกคน ยกเว้นคำสิงห์ ศรีนอก เธอเองยังเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย หรือแม้กระทั่งมัธยมปลาย เธอเกิดมาในครอบครัวชาวนายากจนข้นแค้น เริ่มทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านตั้งแต่อายุสิบสอง และใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในช่วงวัยเยาว์อันขัดสนทำงานเป็นคนงานในโรงงาน ในฐานะนักเขียน เธอจึงแตกต่างอยู่ลำพัง และไม่มีอะไรที่จะแสดงถึงการแยกตัวโดดเดี่ยวเช่นนี้ได้ดีไปกว่าข้อเท็จจริงที่ว่า ตัวตนที่แท้ของเธอเป็นปริศนาที่ไม่มีใครรู้อยู่นานหลายปี ขณะที่โดยปกติแล้วนามปากกา (เช่น "ลาว คำหอม") เป็นแค่อารมณ์นึกสนุกสำหรับบุคคลผู้เป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว

"ด้วยความที่ไม่มีกลุ่มสังกัด ไม่มีเพื่อนร่วมรุ่นโรงเรียน และไม่มีรุ่น และสำนึกดีว่าเธอมีชีวิตที่แตกต่างโดยสิ้นเชิงจากนักเขียนที่มีชื่อคนอื่นๆ ของไทย เธอได้สร้างลีลาเฉพาะตัวขึ้นมา ซึ่งลักษณะของความเป็นภววิสัยอย่างเคร่งครัดและเฉยเมยเช่นนี้ ชวนให้เรานึกไปถึงโฟลแบร์ต์มากเสียยิ่งกว่านักเขียนร่วมสมัยของเธอคนใด..."

เบเนดิกท์ แอนเดอร์สัน