สามีอย่างพชระ

"ท้องใหญ่ขนาดนี้ยังจะเดินเพ่นพ่านไปทั่วอีก" ยิ่งเห็นคนตรงหน้าพชระก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด เขาไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้หรอกแต่การที่พราวดาวทำให้ตัวเองท้องเพื่อจะจับเขาโดยสมบูรณ์แบบไม่ต้องหย่าตามที่ตกลงไว้ พอนึกถึงเรื่องนี้ทีไรเขาก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดใจทุกที
"ดาวไม่ได้เดินไปทั่วนะคะ ดาวแค่เดินไปนั่งเล่นที่สวน" พราวดาวตอบตามความจริง เธอมักออกไปนั่งเล่นยังสวนหน้าบ้านทุกเย็นเป็นประจำ มีแต่คนตรงหน้าที่ไม่เคยสนใจหรือใส่ใจการมีอยู่ของเธอแม้แต่นิดเดียวเลยทำให้ไม่รู้ว่าเธอชอบทำอะไรบ้าง
ที่จริงพราวดาวไม่ได้อยากตกอยู่ในสถานการณ์อึดอัดใจแบบนี้ ใจจริงเธออยากหย่ากับพชระตั้งแต่แม่ของเธอจากโลกนี้ไปตอนสองเดือนที่แต่งงานกัน แต่ด้วยข้อตกลงคือสามเดือนเธอจึงต้องทนอยู่ให้ครบตามกำหนด ทว่าวันที่ต้องหย่ากันจริง ๆ เธอดันเป็นลมจนถูกส่งไปที่โรงพยาบาลทำให้ทุกคนได้รู้ว่าเธอกำลังท้องอยู่ เลยทำให้ทุกวันนี้เธอต้องทนอยู่กับคนที่เกลียดเธอเข้ากระดูกดำ เพียงเพราะคิดว่าเธอต้องการใช้ลูกเป็นเครื่องมือเพื่อต่อรองให้เธอไม่ต้องหย่า
เธอยอมรับนะว่าเธอปล่อยให้ตัวเองท้องเพราะเธออยากมีใครสักคนเหนี่ยวรั้งตัวเธอเอาไว้เพื่อให้รู้ว่าบนโลกใบนี้ยังมีหนึ่งคนที่เธอต้องมีชีวิตอยู่ต่อ ทว่าทุกอย่างที่เธอคิดไว้ไม่ได้เป็นไปอย่างที่ใจนึกคิดจึงทำให้เกิดการเข้าใจผิดต่อตัวเธอ
แต่เธอตั้งใจเอาไว้แล้วว่าคนตรงหน้าขอหย่าอีกเมื่อไหร่เธอก็จะหย่าให้ทันที ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกอะไรกับคนเป็นสามี แต่ในเมื่อคนที่ไม่คิดจะมีใจให้กันไม่ได้ยินดียินร้ายกับการมีอยู่ของเธอ เธอคิดว่าการออกไปใช้ชีวิตกับลูกเพียงสองคนน่าจะดีกว่า
"ฉันไม่ได้อยากรู้" พชระพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะโดนตอกกลับด้วยประโยคที่ไม่คิดว่าพราวดาวจะกล้าใช้กับเขา ปกติจะเป็นคนนิ่ง ๆ ไม่กล้ามีปากมีเสียงกับเขาสักเท่าไหร่
"ก็เรื่องของพี่เมษสิคะ ดาวก็แค่พูดลอย ๆ ให้หมามันได้ยิน"