ในปกครอง

ราวกับโชคชะตาเล่นตลก เมื่อชีวิตคุณหนูที่เคยสุขสบายของ รสา ต้องจบลงภายในชั่วข้ามคืน เพียงเพราะติดหนี้ก้อนโต (ที่เธอไม่ได้ก่อ) ซ้ำร้ายบิดาผู้บังเกิดเกล้ายังหอบผ้าหอบผ่อนหนีหายเข้ากลีบเมฆ ทิ้งให้เธอต้องเผชิญกับชีวิตอันแสนยากลำบาก แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือการต้องใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าหนี้หล่อร้ายอย่าง คุณเขม ต่างหาก!

----------

"เธอจูบเป็นหรือเปล่า"
"ฮะ อารมณ์ไหนของคุณเนี่ย ถ้าเมามากก็ไปนอนเถอะค่ะ ฉันเองก็ง่วงจนตาจะปิดอยู่แล้ว" อะไรของเขากัน อยู่ดีๆก็มาถามเรื่องแบบนี้ เธอจะไปเคยได้ยังไงเล่า ตั้งแต่เกิดลืมตาดูโลกมาจนอายุยี่สิบเอ็ดปี แฟนสักคนเธอยังไม่เคยมีเลยด้วยซ้ำ!
"ฉันเมาก็จริง แต่ไม่ได้เมาขนาดนั้นสักหน่อย แค่มึนๆเท่านั้นแหละ" เขมกล่าว ในเมื่อเขาเป็นถึงเจ้าของบาร์ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์พวกนี้ถือว่าเป็นเพื่อนซี้เลยก็ว่าได้ ฉะนั้นสภาพที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็แค่เสแสร้ง อยากแกล้งยัยตัวเล็กในอ้อมกอดนี้เฉยๆ "อีกอย่างตอนนี้ฉันยังไม่ง่วงด้วย"
"ถ้าคุณไม่ได้เมาขนาดนั้น ก็ปล่อยฉันสักทีเถอะ คุณไม่ง่วง แต่ฉันง่วงนะ"
"เธอยังไม่ตอบคำถามฉันเลย ว่าเธอจูบเป็นหรือเปล่า"
"ฉัน"
"ทำไมตอบช้าจัง หรือว่าเธอไม่เคยจูบใครเลย"
"ใครบอก! ฉันต้องเคยอยู่แล้วสิ" นาทีนี้เธอยอมโกหก ดีกว่าต้องมาขายหน้าว่าตนเองไม่มีประสบการณ์ "แต่เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็น ฉันเคยจูบหรือไม่เคย คุณจะอยากรู้ไปทำไม"
"ถ้าเธอยอมจูบกับฉัน ฉันจะปลดหนี้ให้ครั้งละห้าพัน โอเคไหม" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยล่อลวงแมวน้อยในอ้อมแขน


----------


ทุกอย่างก็ดูปกติดี เพียงแต่สิ่งที่ดูจะเด่นชัดออกมา และแปลกแยกจากบรรยากาศในตอนนี้ก็คือ เสียงร้องครางของผู้หญิง และเสียงเนื้อกระทบเนื้อซึ่งดังออกมาจากหน้าจอทีวีที่คุณเขมกำลังดูอยู่ด้วยสีหน้าจริงจังขั้นสุด
เดี๋ยวนะ
นี่มันหนังโป๊ไม่ใช่เรอะ!!!
รสาหน้าแดงเป็นมะเขือเทศทันที เมื่อตระหนักได้ว่าเสียงที่เธอได้ยินคืออะไร ให้ตายเถอะพระเจ้า ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนเราจะสามารถนั่งดูหนังแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นได้หน้าตาเฉย ขอพูดตามตรงเลยว่าผู้ชายคนนี้จะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
"เอ้า ยืนนิ่งอยู่ทำไม ไม่ทำความสะอาดเหรอ"
"คือว่าฉัน" เอาไงดี ขอออกไปข้างนอกก่อนดีกว่ามั้ย เธอไม่อยากทำงานทั้งๆที่เขากำลังนั่งดูหนังโป๊แบบนี้อยู่หรอกนะ
"อะไรกัน อายเหรอ ของแบบนี้มันเรื่องธรรมชาติ ไม่ต้องเขินไปหรอกน่า" เขมว่าพลางแสยะยิ้มมุมปาก ไม่พอเขายังเร่งเสียงให้ดังกว่าเดิมเสียด้วย
ก็เข้าใจแหละว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ไม่ต้องเปิดเผื่อแผ่ถึงคนอื่นก็ได้มั้ย เธอไม่ได้อยากรู้สักหน่อย สงสัยว่าหมอนี่คงจะเป็นโรคจิตจริงๆ เวรกรรมเหลือเกินที่ชีวิตเธอต้องโคจรมาเจอคนพรรค์นี้
"ฉันไม่ได้อายค่ะ แค่ไม่ชินเท่านั้นเอง"
"เหรอ งั้นก็ทำตัวให้ชินไว้เถอะ พอดีว่าฉันเป็นคนหื่นๆน่ะ"


----------

สามารถโหลดไฟล์ตัวอย่างหนังสือมาอ่านก่อนได้ เพื่อประกอบการตัดสินใจซื้อนะคะ