นางร้ายสองชาติ (TW)

นิยายเรื่องนี้ เต็มไปด้วยความรุนแรง การข่มขืน เลือดสาด การทำร้ายเด็กและเรื่องราวที่อาจกระทบต่อความรู้สึกของผู้อ่านอย่างมาก เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปและเป็นสายตับทองคำ ตัวละคร เหตุการณ์ และพฤติกรรมในเรื่องเป็นเพียงสิ่งสมมุติ ไม่ได้มีเจตนาส่งเสริมการกระทำใด ๆ ทั้งในเรื่องเพศ ความรุนแรงและการใช้วาจา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างรอบคอบ

*****

นางร้ายที่แปลว่า "นางร้าย" ค่ะ ไม่ใช่ "นางเอกร้ายๆ" ในคราบนางร้าย นางทำเรื่องชั่วสารพัด แต่นางดันตกหลุมรักหลวงจีนหัวโล้น รักครั้งนี้จะมีจุดจบเช่นไรนะ
นางร้ายที่แย่งทุกสิ่งที่เป็นของนางด้วยมือของนางเอง จนไต่เต้ามาถึงจุดนี้ ข้ามศพมานับร้อยนับพัน ตกนรกก็ไปมาแล้ว กับอีแค่ล่อลวงหลวงจีนหัวโล้นผู้หนึ่ง นางจะทำไม่ได้เชียวหรือ

*****

"เขา..ไม่ขยับ และไม่แข็งขึงเลยเจ้าค่ะ" สาวงามอันดับหนึ่งของหอชุนหลิงรายงานกับแม่เล้า นางถึงขั้นเอื้อมมือลงไปขยำชักนำ แต่พระตายด้านผู้นั้นก็ไม่ตอบสนอง

"แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ข้าไม่เชื่อว่าจะอดทนได้" หวังเม่ยหลินพึมพำอย่างขัดใจ นางเคยเห็นบุรุษที่ต้องยอมสยบเมื่ออยู่ต่อหน้าเสน่ห์ของสตรีมานักต่อนัก นางไม่เชื่อว่าจะมีชายใดที่ต้านทานได้อย่างไร้เยื่อใยเช่นนี้

"..หรือเขาจะเป็นโพธิสัตว์จริงๆ เจ้าคะ เรา..หยุดมือดีหรือไม่เจ้าคะ ข้าเกรงว่าหากดึงดัน..อาจถูกสวรรค์ลงโทษ" สาวงามคนหนึ่งเริ่มหวาดกลัวความผิดบาป

"จริงด้วยเจ้าค่ะ เขา..สงบยิ่งนัก ข้าละอายใจ"

"ข้าเช่นกัน"

หญิงสาวหลายคนเริ่มเห็นพ้องว่าบุรุษหัวโล้นในห้องใหญ่อาจเป็นผู้หลุดพ้นที่แท้จริง เพราะพวกนางต่างลงมือล่อลวงด้วยเสน่ห์มาแล้ว แต่เขาก็ยังคงสงบนิ่ง

"หุบปาก!ข้าไม่เชื่อว่ามีสวรรค์หรือนรกทั้งนั้น" หวังเม่ยหลินเคยเห็นมาแล้ว โลกหลังสะพานไน่เหอ [1] ไม่มีทั้งนรกและสวรรค์ มีเพียงความว่างเปล่าแสนเดียวดาย เงียบงัน

"แต่ว่า เขาดูไม่สนใจพวกข้าเลยนะเจ้าคะ"

"..เขาอาจชอบบุรุษก็ได้ หรือเด็กๆ ฮึ!พวกวิปลาสในคราบนักบุญมีมากมายในโลกนี้ ผู้ใดจะล่วงรู้ความชั่วร้ายในใจของเขาได้ นอกจากต้องลองดู ไปตามหนานจี้ [2] ที่หอซ่งฉีมาหลายๆ คน เลือกคนที่แตกต่างกัน ทั้งงดงาม กล้ามใหญ่และเก่งเรื่องเอาใจบุรุษมา"

"เจ้าค่ะ" หญิงสาวคนหนึ่งรีบไปจัดการ



แต่ก็เป็นเช่นเดิมไม่มีหนานจี้คนใดสามารถล่อลวงหรือทำให้พระหนุ่มผู้นั้นหวั่นไหว หวังเม่ยหลินจึงคิดส่งเด็กหญิงอายุไม่เกินแปดขวบเข้าไปยั่วยวนพระหัวโล้น

"นายหญิง ได้โปรดเถิด!นางยังเด็กนัก นายหญิง พิจารณาอีกครั้งเถิดเจ้าค่ะ" มารดาของเด็กหญิงซึ่งเป็นหนึ่งในสาวงามของหอนางโลมชุนหลิงคุกเข่าขอร้องหวังเม่ยหลิน


[1] สะพานไน่เหอ คือสะพานข้ามระหว่างโลกคนเป็นและคนตาย

[2] หนานจี้ คือ คำเรียกโสเภณีชาย