บุปผาเลี้ยงของทรราช

เพราะไปขโมยขนมมากิน หรั่นเหมยน้อยถูกพี่ชายองครักษ์จับพาไปทำงานด้วย แต่สุดท้ายพี่ชายกลับไม่ใช่องครักษ์ แต่เป็นฮ่องเต้ทรราชที่เหมยเหมยกลัว! เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง เหมยเหมยจะน่ารักให้พี่ชายเอ็นดูให้มากๆ!

##
โฮ่วหรั่นเหมย เด็กหญิงตัวน้อยที่เกิดมาอย่างเงียบเชียบในซอกมุมของวังหลวง

มารดาเป็นเพียงนางกำนัลชั้นกลางที่เคยถวายการรับใช้ฮ่องเต้แคว้นโฮ่วเพียงไม่กี่ครั้ง

ด้วยความกังวลว่าทารกน้อยจะกลายเป็นเป้าสังหารของเหล่านางสนม นางจึงแอบให้กำเนิดบุตรีอย่างเงียบๆ เพียงลำพัง นางแอบเลี้ยงดูบุตรีตัวน้อยโดยไม่ให้ใครรู้มาได้นานกว่าห้าปี

จวบจนกระทั่งถึงวันที่แคว้นโฮ่วเกิดการก่อกบฏขึ้น

แม่ทัพหรูเหวินถือดาบหันเข้าหาบัลลังก์ สังหารฮ่องเต้แคว้นโฮ่ว จัดการล้างบางราชวงศ์โฮ่วจนสูญสิ้น วังหลวงอาบนองไปด้วยทะเลเลือด ในวันนั้นไม่มีสายเลือดแคว้นโฮ่วหลงเหลืออยู่ในแคว้นอีกต่อไป

หรูเหวินแต่งตั้งตนเองขึ้นเป็นกษัตริย์ เปลี่ยนชื่อแคว้นเป็นแคว้นหรูตามแซ่ของตน เริ่มต้นรัชศกต้าเหวินที่หนึ่งภายในวันเดียว ฉลองชัยด้วยการแขวนศีรษะเหล่าขุนนางที่เป็นปฏิปักษ์ต่อเขาบนกำแพงวัง แสดงความน่าหวาดหวั่นพรั่นพรึงแก่เหล่าชาวเมืองทั้งหลายจนไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาโต้แย้งต่อกร

จนฮ่องเต้องค์ใหม่ถูกขนานนามว่า ทรราชบ้าเลือดแห่งแคว้นหรู

สองปีผ่านไปหลังการก่อกบฏ หรั่นเหมยน้อยสูญสิ้นมารดา ไร้คนพึ่งพาในวังหลวง

วันหนึ่งเด็กน้อยไปแอบฟังฮ่องเต้ใจร้ายตีคนจนไปไม่ทันกินข้าว เจอขนมน่ากินก็เลยพยายามเอื้อมหยิบมากิน แต่ว่าขนมนั่นมีเจ้าของ! เขามาตามนางไปทำงานชดใช้ค่าขนมด้วย!

พี่ชายองครักษ์ท่าทางน่ากลัว แต่อยู่ไปอยู่มาเหมยเหมยก็เริ่มชอบพี่ชาย เพราะเขาเตรียมขนมไว้ให้เหมยเหมยทุกวันเลย!

จนกระทั่งถึงวันที่เขาบอกให้นางรู้ว่าแท้จริงแล้วพี่ชายคือฮ่องเต้ทรราชคนน่ากลัวคนนั้น!

เขาคงไม่รู้ใช่ไหมว่าเหมยเหมยเป็นลูกของอดีตฮ่องเต้น่ะ!?

งั้นงั้นเหมยเหมยจะทำตัวน่ารักๆ ให้พี่ชายเอ็นดูเยอะๆ อย่าฆ่าเหมยเหมยเลยนะ (>_< )!
.

ตัวอย่าง

"เส้าฉิน โทษของการกล้าขโมยของๆ ข้าผู้เป็นประมุขแผ่นดินคืออะไร" เสียงทุ่มรับสั่งถามเสียงเรียบน่าเกรงขาม ยิ่งสร้างความประหวั่นวิตกให้เด็กน้อยจนหน้าซีดหน้าเซียวกว่าเดิม

"กรณีตัวคนเดียวไร้ญาติมิตร จะต้องถูกตัดมือทั้งสองข้าง ตัดศีรษะ และเสียบหัวประจานเพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างพะย่ะค่ะ" เส้าฉินตอบ

กรี๊ดดดด!

"แงงง! เหมยเหมยกลัววว!" เด็กน้อยร้องไห้จ้าแล้วรีบผุดลุกขึ้นหันหลังวิ่งหนีโดยไม่คิดชีวิต นางจะวิ่งหนีองครักษ์ทันไหมไม่รู้ แต่ถ้าอยู่เฉยเหมยเหมยต้องตายแน่! อย่างน้อยได้ดิ้นรนวิ่งหนีก็ถือว่านางพยายามรักษาชีวิตตัวเองจนถึงที่สุดแล้ว!

แน่นอนว่าร่างเล็กวิ่งไปได้ไม่ทันไรก็ถูกเงาร่างหนึ่งวิ่งมาดักด้านหน้าจนเด็กหญิงวิ่งชนเข้ากับกายกำยำของคนตัวโต และนั่นก็เหมือนกิ่งไม้แห้งไปฟาดท่อนซุง เด็กน้อยวิ่งชนจนร่างแทบกระเด็นออกเสียเอง แต่ไม่ทันกระเด็นออก ก็ถูกมือหนาโอบอุ้มกอดเอาไว้ในอ้อมแขนแล้ว

"คิดจะหนีไปไหน แมวขโมยน้อย"

##
ซื้อผ่านเว็บไซต์ถูกกว่า IOS นะคะ ขอบพระคุณค่าาา
ขอให้มีความสุขและสนุกกับการอ่านนิยายนะค๊าาา
by นภานิล