แกว่งรักหาคุณ

จากที่ไม่คิดจะรัก พอได้รักแล้วไม่คิดจะเลิก

*

ประกายฉัตรห้อมล้อมด้วยความรักจากคนในครอบครัว แต่รักเดียวที่เธอไม่เคยได้รับคือจากพนาสน เขาเป็นเหมือนพี่ชาย เพื่อนสนิท เป็นคนที่เธอเฝ้าฝันว่าอยากเป็นคนรักมากกว่าน้องสาวข้างบ้าน โชคร้ายเขาคิดไม่ตรงกัน เธอจึงอกหักไปโดยปริยาย

วิศัลย์ศยาเป็นบุคคลที่มาทีหลัง ฉกชิงความรักจากพนาสนไปจากเธอ โดยการแนะนำของเชาวลิตต์ เขาเป็นเพื่อนสนิทของพนาสน คบหากันตอนอยู่ ม.ปลาย เป็นคนที่เธอหลีกเลี่ยงไม่อยากคบหาด้วยเสมอ ทว่าเมื่อมีพนาสน ก็ต้องมีเชาวลิตต์ เขาเป็นเหมือนเงาตามตัวคนที่เธอแอบรัก และยังเป็นต้นตอที่ทำให้ประกายฉัตรไม่สมหวังในความรัก

ในเมื่อเชาวลิตต์ทำให้เธอไม่สมหวังในความรักและเขาก็รักชีวิตโสดอย่างกับอะไรดี เธอจะช่วงแย่งชิงความสุขนั้นมา กักขังเขาไว้ภายใต้ทะเบียนสมรสให้สาแก่ใจ

*

เป็นธรรมเนียมที่พิธีกรมักจะให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักต่อหน้าธารกำนัล แม้เชาวลิตต์และประกายฉัตรจะไม่รักกัน อีกทั้งไม่ลงรอยกัน แต่สายตาของผู้หลักผู้ใหญ่คนสำคัญในงานก็ไม่อาจทำให้เขาหักหน้าประกายฉัตรได้

เขาประคองใบหน้าของเธอ เพ่งมองริมฝีปากจิ้มลิ้มที่แต้มด้วยลิปสติกสีชมพูด้วยความลังเล ถึงจะเคยจูบกันและสัมผัสกันมากกว่านั้น แต่ในที่สาธารณะ เขากลับเลือกจูบแก้มเธอเบา ๆ ท่ามกลางเสียงเซ็งแซ่ด้านล่าง เพื่อนสนิทก่นด่า หาว่าใจไม่กล้า ในขณะที่คนอื่น ๆ ไม่อยากให้เสียบรรยากาศก็ปรับมือเกรียวกราว

"พริ้งเป็นคนเริ่มทุกอย่างก่อนนะ อย่าเสียใจทีหลังก็แล้วกัน" เขากระซิบข้างหูแดงก่ำของเธอ