สถานะเมียที่(ไม่)รัก

"เรา...หย่ากันไหมคะ พี่ภูมิจะได้เป็นอิสระจากมลสักที" หญิงสาวค่อย ๆ สูดลมหายใจเข้าปอดอย่างตัดสินใจได้ในที่สุด ก่อนจะค่อย ๆ เปล่งน้ำเสียงอันสั่นเครือออกไปโดยไม่หันกลับไปมองภาคภูมิด้วยซ้ำ พยายามปกปิดความอ่อนแอที่ก่อเกิดภายในใจอย่างสุดความสามารถ
"ได้สิ หย่ากันก็ดี เพราะฉันรอเป็นอิสระจากเธอมาตั้งนานแล้ว" ภาคภูมิชะงักเล็กน้อยกับประโยคที่ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาอย่างพรพิมล ก่อนจะแสร้งยกยิ้ม ตีใบหน้านิ่งแล้วตอบรับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
ใช่...ภาคภูมิรอเวลานี้มานาน ทั้ง ๆ ที่เขาควรจะดีใจ แต่ไม่รู้ทำไมชายหนุ่มถึงได้รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก และอดแปลกใจไม่ได้ที่พรพิมลเป็นฝ่ายร้องขอหย่าขาดจากเขาด้วยตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาเพียรพยายามพูดให้เธอหย่าขาดจากเขามาหลายครั้ง แต่พรพิมลกลับเป็นฝ่ายไม่ยินยอม
พรพิมลพยายามซุกซ่อนน้ำตาที่กำลังรินไหลลงมาอาบแก้ม ก่อนจะยกมือปาดมันออกอย่างรวดเร็ว เพราะเกรงว่าภาคภูมิจะเห็นความอ่อนแอที่เธอพยายามซุกซ่อนมาโดยตลอด
พรพิมลยอมรับว่าเหนื่อย...
...เหนื่อยที่ต้องจมอยู่กับคนที่ไม่เคยเปิดใจรักเธออย่างภาคภูมิ ยิ่งรับรู้ว่าตัวเองมีอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังเติบโตอยู่ในครรภ์มันยิ่งทำให้พรพิมลตัดสินใจอะไรบางอย่างได้อย่างง่ายดาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของภาคภูมิ
อีกคนรักจนสุดหัวใจ...
...แต่อีกคนกลับไม่เคยคิดจะรัก
"ค่ะ ถ้างั้นพรุ่งนี้สิบโมงเจอกันที่อำเภอนะคะ" พรพิมลพยักหน้ารับโดยไม่ลืมนัดแนะวันเวลาให้เรียบร้อยเพื่อจัดการเรื่องทุกอย่างให้มันจบเร็วที่สุด