สามีแสนร้ายอย่าหมายคืนดี

เขาเสือกไสไล่ส่งเธอ ไม่เหลียวเเลแม้หางตา ในวันนี้ได้เจอกันอีกครั้ง กลับดึงดันจะลากเธอกลับไป ฝันไปเถอะว่ามันจะเหมือนเดิม เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกรำคาญ

"พี่กฤษคิดว่าเจซี่คบชู้หรือคะ"
เขานิ่งและหยิบบางอย่างออกมา หญิงสาวมองมันน้ำตาคลอ
"ใบหย่า"
"เซ็นแล้วก็รีบออกไปจากที่นี่ซะ"
"ไม่เซ็น!" จิลลดาตะโกนใส่เขาด้วยความชอกช้ำ ใจเจ็บจนไม่มีเรี่ยวแรงยืน
"เจซี่ไม่ได้ทำอะไรผิด เจซี่ไม่ได้มีชู้ มันต้อง"
"ไม่ต้องพูดแล้ว"
"คะ?"
"พอแล้ว"
"แม้แต่อธิบายความจริง เพื่อปกป้องตัวเอง พี่กฤษยังไม่อนุญาตให้เจซี่ทำเลยหรือคะ"
"เซ็นใบหย่าเถอะเจซี่ อย่าให้พี่ต้องเหนื่อยใจมากไปกว่านี้เลย"
เหนื่อยใจ ทั้งที่เธอคิดว่าระหว่างเรามันดีทุกอย่างแล้ว ดีมาตลอด
-

"ออกไปได้แล้ว พร้อมเมื่อไร จะให้คนไปส่งที่บ้านแม่ของเธอ"
"ส่งที่บ้านแม่หรือคะ" หญิงสาวน้ำตาไหล มองเขาอย่างเจ็บปวด
"แต่เมื่อกี้คุณทำอะไรลงไป ถ้าไม่คิดจะเปลี่ยนใจ คุณมานอนกับเจซี่อีกทำไม"
"ก็แค่ใช้ความเป็นผัวเพื่อสั่งลา ฉันไม่มีอะไรจะเกี่ยวข้องกับเธออีกแล้ว ออกไปซะ รีบไป"
ไม่ต้องรอให้ถูกไล่อีกครั้ง หญิงสาวรวบรวมเสื้อผ้ามาใส่ แล้วรีบออกไปทันที ทั้งเจ็บทั้งอาย เกินกว่าจะอภัยให้กันอีก
-
คำเตือน
เรื่องนี้ไม่มีนอกกายนอกใจ เรื่องนี้ไม่ใช่แนวตับพัง (ใครชอบดรามาหนักๆ หนีไป) เรื่องนี้ดูแค่คำโปรยไม่ได้ เรื่องนี้แนวสุขนิยมตามเดิม อาจไม่โบ๊ะบ๊ะขายขำเหมือนเล่มอื่นๆ แต่ไม่ดรามาหน่วงหนัก เรื่องนี้พระเอกคลั่งรัก มีคำหยาบบ้าง ใครที่ไม่ชอบหลีกเลี่ยงได้ค่ะ