เหนื่อยก็พัก ไม่รักก็พอ

สำหรับปราชญ์แล้ว มนัสวี เป็นเพียงแค่หมากในเกมที่ไม่สำคัญ เธอเหมือนขยะชิ้นหนึ่ง ที่เขาควรจะโยนทิ้งไปตั้งนาน การปล่อยให้เธออยู่ต่อไป จะทำให้เขาต้องสูญเสียผลประโยชน์ทางด้านธุรกิจอีกไม่รู้เท่าไร
-ปราชญ์-

ท้ายที่สุดมนัสวีพบว่าเมล็ดพันธุ์อย่าง ปราชญ์ ไม่มีวันเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาแก่ใครได้ เขาไม่ได้ล้ำค่าอะไร เป็นเพียงเมล็ดพันธุ์ฝ่อ ที่ตายไปตั้งนานแล้ว
-มนัสวี-

*กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ*