พันธนาการแห่งหัวใจ

"บางครั้ง การเดินทางที่สำคัญที่สุดไม่ใช่การค้นหาความรักจากใครสักคน แต่คือการค้นหาความรักที่แท้จริงในตัวเอง"
ในโลกที่เต็มไปด้วยความซับซ้อนของความรัก อันธิกา มินตรา และวิภาวีต่างต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวางอดีต ยอมรับความรู้สึกที่แท้จริง และก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นคงในหัวใจ เรื่องราวนี้จะสะท้อนถึงการเติบโต การยอมรับ และการเริ่มต้นใหม่ที่เต็มไปด้วยความหวัง

***

"อันธิ เราจะนัดดูแหวนกันวันไหนดี?" ทศวรรณถามด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคย
อันธิกากลืนน้ำลาย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ซ่อนอยู่ในใจเธอเริ่มขึ้นอีกครั้ง "ฉันยังไม่แน่ใจเลยค่ะทศวรรณ ช่วงนี้งานเยอะมาก" เธอพูดโดยหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามตรงๆ
ทศวรรณหัวเราะเบาๆ "ไม่เป็นไร ผมรอได้ ยังไงเราก็จะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว"
....
"อันธิ...เธอคิดยังไงเรื่องเราสองคน?" มินตราถามหลังจากที่ทั้งสองนั่งเงียบๆ อยู่ด้วยกันในห้องนั่งเล่น
อันธิกาหันมามองมินตรา ตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน "ฉันเองก็ไม่แน่ใจ ฉันรู้แค่ว่าฉันมีความสุขเวลาอยู่กับเธอ แต่...ฉันไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง"
มินตรายิ้มบางๆ "เธอไม่ต้องรีบร้อนหรอก ฉันเข้าใจว่ามันยากสำหรับเธอ"
....
มินตราชะงักไปเล็กน้อย "เธอหมายความว่าไง?"
"ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทนได้อีกนานแค่ไหนที่เห็นเธอกับนาราแบบนี้" อันธิกากล่าวออกมาโดยไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไป ความรู้สึกหึงหวงที่เธอเก็บไว้นานเริ่มระเบิดออกมา
มินตราขมวดคิ้ว "เธอหึงนาราเหรอ?"
"ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ฉันรู้แค่ว่าฉันไม่อยากเสียเธอไป" อันธิกาพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ เธอรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังจะหลุดมือ