North Bridge และสะพานทางทิศใต้

สำหรับคนที่คุ้นเคยกับ ธรรมเนียมของการเล่าเรื่องแบบ science fiction ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว 'ความสมจริง' ของมัน ล้วนอ้างอิงอยู่กับ 'ไวยากรณ์แบบวิทยาศาสตร์' ย่อมรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย โดยเฉพาะในคราวแรกที่เรื่องสั้นได้รับการตีพิมพ์* เพราะมันถูกเล่าโดยไม่อิงแอบกับ‘ไวยากรณ์ของเรื่องเล่าแบบวิทยาศาสตร์’ ซึ่งโดยขนบทั่วๆไปแล้ว ถือว่าไม่มีทางเลือกอื่น แต่เขา(ผู้เขียน)กลับสร้างทางเลือกอื่นขึ้นมา (หรือที่ ภาษาของ เดอเลิซ เรียกมันว่า agrammartically)

แน่นอน แม้จะปฎิเสธไม่ได้ว่า ผู้เขียนพยายาม "เคลม" ความสมจริง ด้วยข้อมูลชุดหนึ่ง เช่น " โปรแกรม BIOS เป็นโปรแกรมที่คอมพิวเตอร์..." จนถึง "...จะบ่งบอกถึง ปัญหาและสภาพของคอมพิวเตอร์" หรือ "ในปี 1954 ที่สนามบินฮาเนดะ กรุงโตเกียว มีชายยุโรปผิวขาวคนหนึ่ง..." จนถึง " ...ก่อนที่เช้าวันต่อมาจะหายตัวไปอย่างลึกลับ พร้อมกับเอกสารทั้งหมดที่ถูกยึดไว้ " แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วยว่า ข้อมูลเหล่านี้ เป็นข้อมูลแบบที่- ไม่สามารถไขความกระจ่างใดๆ สาเหตุหลักที่เรื่องสั้นเรื่องนี้ยังคง 'สมจริง' อยู่ได้ ไม่ใช่เพราะ ความแม่นยำถูกต้องของข้อมูลแบบที่เราพบเห็นได้โดยทั่วๆไปของผู้เขียน แต่กลับเป็น อุบายทางภาษา และ ความสามารถในการกลบเกลื่อน ร่องรอยที่เป็นปัญหาในแง่ของความสมจริงของเรื่องเล่า

กองบรรณาธิการ

North Bridge ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสาร ราหูอมจันทร์ Vol.22 ปี พ.ศ. 2562