ฮองเฮาเช่นข้าจะเป็นซุป'ตาร์ เล่ม 2 (เล่มจบ)

เป็นอะไรรึเปล่า"
เซี่ยหนิงรีบกระพริบตาไล่หยาดน้ำที่กำลังเอ่อล้นออกมา ให้กลับเข้าไปอยู่ที่เดิม ก่อนที่จะขอดูภาพที่ว่า
"เปล่าค่ะ ขอดูหน่อยได้ไหมคะ"
"นี่"
ม้วนภาพขนาดเก่า ๆ เท่ากระดาษเอสอง ถูกกางไปกับพื้นโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ ทันทีที่ได้เห็นบุคคลในภาพ เซี่ยหนิงลูบไล้แผ่นภาพแผ่วเบาด้วยความคนึงหา ชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ในนั้น คือฮ่องเต้องค์ที่สามนับตั้งแต่สถาปนาแคว้นเซี่ย เป็นสามีที่เธอใช้ทั้งชีวิตเพื่อปกป้อง
ไม่คิดว่าผ่านมาเนิ่นนาน สุดท้ายแล้วเธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ต้องมองคนที่รักผ่านภาพวาดเพียงเท่านั้น
เรื่องราวในอดีตคล้ายกับเป็นเพียงภาพฝันอันแสนขมขื่น ที่ไม่สามารถลบเลือนออกจากความทรงจำไปได้
"มีแค่แผ่นเดียวเหรอคะ"
หลังจากที่ดูจนละเอียดแล้ว เซี่ยหนิงก็ได้ถามหาอีกสองแผ่นที่เหลือ เธอจำมันได้เป็นอย่างดี ว่าภาพเซ็ตนี้เธอวาดเอาไว้สามภาพ เป็นฮ่องเต้หนึ่งภาพ ลูกชาย และลูกสาวอีกอย่างละภาพ
"ทำไมถึงได้รู้ว่ามันไม่ได้มีแผ่นเดียวล่ะ นี่ไงตาได้มาครบทั้งสามแผ่นเลย"
แม้จะแปลกใจ แต่ก็หยิบอีกสองแผ่นออกมากางเรียงกัน
เมื่อได้เห็นภาพของลูกชายลูกสาว เซี่ยหนิงก็ถึงกับมือสั่นเทาด้วยความโหยหา ความรู้สึกของแม่ที่มีต่อลูก มันมากมายเกินกว่าจะหักห้ามใจ ไม่รู้ว่าตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ที่ไหน มีชีวิตอยู่รอดถึงตอนแก่เฒ่ารึเปล่า
ยิ่งคิด ก็เหมือนมีก้อนบางอย่างจุกอยู่ในอกจนหายใจไม่ออก
"เป็นไง ใช่ของราชวงศ์เซี่ยไหม"
ผู้เฒ่าหยางที่เห็นว่าเซี่ยหนิงเงียบไปนานกว่าปกติพูดถามด้วยความเป็นห่วง
ด้านเซี่ยหนิงจำต้องปรับอารมณ์ให้กลับมาคงที่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามของชายชรา
"ใช่ค่ะ ภาพนี้เป็นฝีพระหัตถ์เซี่ยฮองเฮาค่ะ"
"ทำไมถึงรู้ล่ะว่าใครเป็นคนวาด"
"ตรงนี้ มีชื่อของพระนางเขียนอยู่"
เซี่ยหนิงชี้ให้ดูตรงมุมเล็ก ๆ ใต้ภาพ ที่แม้หมึกจะจางไปมากแล้ว แต่ก็ยังสามารถอ่านออก ว่าบนนั้นเขียนไว้ว่าอะไร
"ลายเซ็นต์นี้มัน ทำไมเหมือนกับที่อยู่บนภาพที่ตาได้มาวันนั้นล่ะ"
เพราะชื่นชอบภาพที่เซี่ยหนิงให้มา ชายชราเลยนำไปแขวนไว้ในห้องนอน เฝ้าดูภาพทุกเช้าเย็น แทบทุกตารางภาพเขามองมันอย่างละเอียดหมดแล้ว พอนำมาเปรียบเทียบ จึงได้เห็นถึงความเหมือน
"ฉันชื่นชอบเซี่ยฮองเฮา เลยนำเธอมาเป็นต้นแบบในหลาย ๆ อย่างค่ะ"