รักนี้ที่บ้านไร่

เธอ ประกายดาว เวชวงศ์ฤดี อายุ 24 ปี สาวน้อยจากกรุงเทพฯ

ที่ถูกแม่พามาดัดนิสัยความเอาแต่ใจที่บ้านยายต่างจังหวัด ณ จ. สุพรรณบุรี

เพราะเป็นคุณหนูที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก นิสัยจึงค่อนข้างไม่ฟังใครและมักจะโวยวายไม่ยอมทำอะไรทั้งสิ้น

ผู้เป็นแม่จึงตัดสินใจเอามาฝากไว้ที่บ้านแม่ของตนซึ่งก็คือยายพรให้ช่วยอบรมเลี้ยงดูให้ลูกของตนเป็นผู้เป็นคนเพราะกลัวว่าตนเป็นอะไรไปลูกสาวจะเอาตัวเองไม่รอด

แรก ๆ ประกายดาวไม่ยอมและวีนจนใคร ๆ ต่างต้องเมิน เขาคนนั้นแรก ๆ ก็เมินเธอเช่นกัน เพชร สิงหราช อายุ 30 ปี

ลูกเจ้าของโรงสี อ. บางปลาม้า จ. สุพรรณบุรี ใช้ชีวิตติดดิน อนาคตไม่ได้คิดอะไร แต่เมื่อใจมีรักเขาก็วาดฝันสร้างวิมารแสนสวยให้เธอ

ถึงแม้ตอนแรกจะไม่ชอบนิสัยแบบคุณหนูอย่างประกายดาว แต่ไป ๆ มา ๆ โดนคุณหนูประกายดาวตกเข้าเต็ม ๆ


******************************************************************************************
"ลูกสาวน้าเหรอครับ"

"ใช่จ้ะ น้าขอโทษแทนน้องด้วยนะ น้องกำลังหงุดหงิดไม่ชินกับอากาศร้อนแบบนี้มาก่อน"

"ไม่ใช่หงุดหงิดธรรมดานะ แต่ดาวไม่ชอบบ้านนอกแบบนี้ ดาวอยากกลับไปหาคุณพ่อ"

"ขึ้นรถผมมาก่อนก็ได้ครับ" เพชรตัดบทเพราะเริ่มจะรำคาญเสียงเล็ก ๆ ที่บ่นไม่หยุดปากตั้งแต่ที่ขับรถเข้ามาจอด

"รถลุงจะทำให้ฉันเป็นบาดทะยักไหม"

"มันเป็นรถไถนาผ่านการใช้งานมาก็เป็นแบบนี้แหละ เดินไปนั่งข้างหลังนู้น" เพชรชี้ให้ไปนั่งท้ายกระบะด้านหลังด้วยความรำคาญกับความเรื่องมากของหญิงสาว

"แม่จะให้ดาวขึ้นไปนั่งได้ยังไงมีแต่เศษดิน เศษขี้อะไรก็ไม่รู้ ดาวรับไม่ได้ อี๊ แหวะ เหม็น สกปรก" เธอทำท่าอ้วกและเอามือปิดปากส่ายหน้าอย่างรับไม่ได้

"เศษขี้ควายครับ ที่หมักเป็นปุ๋ย มันร้อนน่ะ รีบขึ้นมาเถอะดีกว่าเดินไป"

เพชรนับหนึ่งถึงสิบในใจพยายามทำสีหน้าให้ราบเรียบที่สุด ถึงแม้จะโกรธในความเสียมารยาทและเอาแต่ใจของลูกสาวน้าที่รู้จักก็ตาม อีกอย่างพูดมาได้ว่าเขาแก่ อายุแค่ 30 เองมันแก่ตรงไหนมันน่าเอาไม้มาตีปากหล่อนซะจริง ๆ

***รบกวนอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ***