SET แบดบอยตัวร้าย คลั่งรัก! (ทีมหล่ออันตราย!)

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ

คุณชายตัวร้าย กระหายรัก
ตื๊อรัก เล่ห์พิศวาส

1. คุณชายตัวร้าย กระหายรัก (ราเชนทร์+เวียงพิงค์)

...ราเชนทร์ ผูกมัด เวียงพิงค์ ไว้ด้วยคำสัญญาของผู้เป็นบิดา ว่าจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต...เขาหวงเธอมาก แต่ต้องแสดงท่าทีรังเกียจน้องสาว(นอกไส้) ต่างสายเลือดคนนี้ เพราะเธอไม่เคยเหลียวมองเขาเลย ...เขาจำต้องยัดเยียดหน้าที่นางบำเรอให้เธอ เพื่อพันธนาการเธอไว้กับเขา...รู้ทั้งรู้ว่าเธอต้องเจ็บปวด แต่เขากลับเจ็บมากกว่าเธอ ทุกครั้งที่เธอดึงดันที่จะหนีไปจากชีวิตเขา ราเชนทร์ก็จะบังคับ ทำทุกทางเพื่อฉุดรั้งเธอไว้ในวงวนสวาท หากแต่เขาจะเก็บยัยกุหลาบน้อยเวียงพิงค์ดอกนี้ไว้ได้หรือไม่...โปรดติดตามค่า...

ตัวอย่างสั้นๆ แสบๆทรวง

"ทำไมเธอต้องร้องไห้ด้วย? หลังจากที่เรามีอะไรกัน....ทุกครั้งเลย ทำไมเธอต้องร้องไห้...ฉันไม่เข้าใจ"
"คุณราเชนทร์...บอกฉันได้มั้ยคะ? ว่าเมื่อไหร่คุณจะปล่อยฉันไป?"
"เวียงพิงค์!!! จำไว้เลยนะ...ฉันมีสิทธิ์จะทำอะไรกับเธอก็ได้...ในพินัยกรรมของพ่อก็บอกอยู่...ว่าให้ฉันดูแลเธอ"
"ฮือๆๆ...ทำไมคุณต้องยัดเยียดหน้าที่นี้ให้ฉันด้วย...ฮือๆ ฉันไม่อยากเป็นนางบำเรอของคุณ"
"ก็วันที่เธอสนองความใคร่ให้ฉันไม่ได้แล้วนั่นแหละ...วันนั้นเธอจะเป็นอิสระทันที"


***---***---***---***---***---***
"เธอมาทำไม...จะมาดูสภาพคนที่เธอเกลียดนักเกลียดหนารึไงว่ามันตายรึยัง?!...ฮึ!!! สมใจเธอแล้วใช่มั้ยล่ะ?!
"คุณราเชนทร์...ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ"
"อ่อหรืออยากให้ฉันตาย? แต่แบบนี้น่ะ...ฉันตายซะยังจะดีกว่า!!!...สมใจเธอแล้วซิ ฉันเป็นคนพิการแล้วไง...ทุเรศและน่าสมเพชพอรึยังล่ะ?!"
"เฮอะ!!! ถ้าจะมาเพื่อบริษัท...ไม่ต้องมา...ส่งทนายมาก็ได้ ฉันยินดียกมันให้เธอ...เพราะยังไงเธอก็เป็นเหมือนลูกของพ่ออีกคน เธอก็มีหุ้นร่วมกับฉันอยู่แล้ว...ไปจัดการเรื่องเอกสารมาซิ แล้วฉันจะเซ็นต์ยกหุ้นในส่วนของฉันให้ทั้งหมด...แล้วเรื่องหย่า ก็ไปเตรียมเอกสารมา...ฉันจะเซ็นต์ให้ทันที...ฉันไม่เลวขนาดที่ว่าผูกมัดเธอไว้กับคนพิการหรอกน่ะ"
“ฉันจะดูแลคุณเอง...จนกว่าคุณจะกลับมาเดินได้ตามปกติ พอถึงวันนั้นฉันก็จะไป อย่างที่คุณต้องการ”


2. ตื๊อรัก เล่ห์พิศวาส (เวคินทร์+เพลงพิณ)

...เวคินทร์ คาสโนว่ารักสนุก เจ้าของผับที่ไม่เคยคิดจะทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัด...แต่เขาบังเอิญลงมาเจอกับพนังงานเสิร์ฟในผับของตัวเอง...ในชุดกระต่ายน้อย (เพลงพิณ) เธอน่ารักราวกับตุ๊กตา จนเขาอยากได้มาครอบครอง...ตามตื๊อแม่ตุ๊กตาคนงาม แต่เธอก็ใจแข็งเหลือเกิน...เพลงพิณกลัวว่าเขาจะเข้าหาและยุ่มย่ามกับเธอไปมากกว่านี้ เลยไปขอร้องให้เจ้าของผับช่วย...แต่เพิ่งมารู้ทีหลัง ว่าเจ้าของผับที่เธอทำงานอยู่ คือเขาคนที่เธอหลีกหนีมาตลอด!

*ตัวอย่างสั้นๆค่ะ><
"น้องผับพี่ไม่รับเด็กเข้าทำงานนะ"
"น้อง?ฉันเหรอ?"
"ก็พี่คุยอยู่กับใครล่ะ?...กลับบ้านไปซะเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กไม่ควรมาอยู่ในที่แบบนี้"
"ฉันน่ะ...เรียนมหาลัยปีสุดท้ายแล้วย่ะ"
"อย่ามาหลอกกัน...หน้าก็มัธยม แถมนมยัง..."
"ไอ้บ้า!!! ฉันจะไปบอกเฮียเวคินทร์ให้ไล่นายออก...ไอ้บ้ากาม ไอ้โรคจิต"
"ฮึ?!เฮียเวคินทร์ ฮึๆๆ"
"ก็ใช่น่ะซิ...ไปซะ ถ้านายยังไม่อยากตกงานน่ะ"
"อืมงานแบบนี้น่ะ...มันไม่เหมาะกับน้องหรอก...มาทำงานกับพี่ดีกว่า"
"อะไร?!"
"ก็มาเป็นตุ๊กตาให้พี่ฟัดสักคืนสองคืน...แล้วพี่จะ..."
"กรี๊ด!!! ไอ้ทุเรศ ไปตายซะ!!!"

***ไม่มีนอกกาย ไม่ม่นอกใจนะคะ ฝากด้วยน้า
>>>ไปดูคนที่บอกว่า สมภารไม่กินไก่วัดกันค่ะ...แต่ถ้าเป็นกระต่ายน้อยก็ไม่แน่ ><

ปล. ชื่อตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างจินตนาการมิได้พาดพิงถึงผู้ใดหรือวิชาชีพใดๆทั้งสิ้น ห้ามคัดลอก ดัดแปลง
ฝากกดติดตาม หัวใจให้ละอองพราวด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ