เงาดำในสวนยาง

เด่นไม่รอคำตอบ เขาคว้ามือนายมั่นและดึงให้วิ่งถอยกลับไปทางเดิม พลางโปรยน้ำมนต์ไปตามทาง หวังจะชะลอเหล่าบริวารที่กำลังไล่ตาม เสียงคำรามดังลั่นจากร่างดำทะมึนเหมือนฟ้าผ่า มันเริ่มขยับตัวเร็วขึ้นพร้อมบริวารที่พุ่งไล่หลังมา
"รีบไปที่รถเลยลุงมั่น! มันยกโขยงตามกันมาแล้ว" เด่นตะโกนพลางมองหาทางหนี ความมืดรอบตัวหนาทึบขึ้นเรื่อยๆ ไฟฉายในมือเริ่มกระพริบเหมือนพลังงานกำลังจะหมด
เมื่อทั้งสองวิ่งมาถึงมอเตอร์ไซค์ นายมั่นรีบสตาร์ทเครื่อง แต่เครื่องกลับไม่ติด เสียงคำรามดังใกล้เข้ามา เด่นตะโกนด้วยความตกใจ "เร็วเข้า! พวกมันมาแล้ว!"
นายมั่นกำตะกรุดแน่น พึมพำบทสวดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ขณะพยายามสตาร์ทอีกครั้ง ในที่สุดเครื่องยนต์ก็ติด เสียงบริวารใกล้เข้ามาเรื่อยๆ บางตัวกระโจนจากต้นยางลงมาพยายามเกาะที่ตัวของทั้งสอง
"ไป!" เด่นตะโกน นายมั่นเร่งเครื่องเต็มที่ มอเตอร์ไซค์พุ่งออกจากสวนยาง ทิ้งไว้แต่เสียงกรีดร้องของร่างดำและบริวารที่สะท้อนตามหลังอย่างโกรธเกรี้ยว ราวกับคำเตือนว่าพวกมันจะไม่หยุดเพียงแค่นี้.