ซินหยานนางมารร้ายของอ๋องตาบอด (เล่ม 2) (จบ)

นางถูกแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาใส่ร้ายจนชื่อเสียงย่อยยับ กลายเป็นนางมาร้ายในสายตาของผู้คน ชื่อเสียงร้ายกาจแล้วอย่างไร ขอเพียงอยู่อย่างสงบก็พอแล้ว แต่เมื่อมีคนต้องการลองดีก็อย่าว่านางร้ายกาจก็พอ!!!

เฉินซินหยาน เกิดจากอดีตฮูหยินใหญ่ ชื่อเสียงของซินหยาน จากปากของคนภายนอกนั้นไม่ดีนัก ต่างจากพี่สาวที่ดูจะเพียบพร้อมทุกอย่าง จู่ ๆ เกิดข่าวว่านางอิจฉาริษยาพี่สาวจนผลักอีกฝ่ายตกน้ำทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหาย ผุ้คนต่างมองว่าเป็นนางมารร้าย

อีกทั้งบิดาที่เป็นถึงเจ้ากรมการคลังก็ไม่สนใจ ข่าวลือว่านางทำตัวร้ายกาจมากขึ้นทุกวันเพื่อเรียกร้องความสนใจก็แพร่สะพัดไปทั่ว

แต่แท้จริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลยสักนิดเดียว เพราะเฉินซินหยานถูกเลี้ยงดูมาโดยผู้เป็นย่า นางไม่ใช่คนนิสัยเลวร้ายแบบนั้น แต่ก็ไม่ใช่ลูกพลับนิ่มให้ใครมารังแกได้เหมือนกัน!!

ฉินหย่งหวง โอรสองค์ที่สี่ของฮ่องเต้ ซึ่งถือกำเนิดจากหวงกุ้ยเฟย ตระกูลเดิมของหวงกุ้ยเฟย ส่งเสริมสถานะให้เขามีสิทธิ์ในราชบัลลังก์เทียบเท่ากับโอรสที่เกิดจากฮองเฮา

ด้วยความหวั่นเกรงว่าบุตรชายจะสูญเสียอำนาจ ฮองเฮาจึงตัดสินใจลงมือกับเด็กชายวัยห้าหนาวอย่างโหดร้าย นางให้คนวางยาพิษฉินหย่งหวงจนเขาสูญเสียการมองเห็น

พิษที่มาจากเมืองเหนือ แต่เพราะเป็นหมอเทวดาที่เป็นคนปรุงขึ้น ทำให้ยารักษานั้นมีแต่สมุนไพรหายากทั้งสิ้น

หวงกุ้ยเฟยเจ็บช้ำ ไม่สามารถต่อกรกับฮองเฮาได้อีก ทำให้ฮองเฮาผู้ร้ายกาจ กลายเป็นผู้ดูแลวังหลัง

องค์ชายสี่กลายเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ในสายตาของผู้คน!!

นิยายเรื่องนี้มี 2 เล่ม (จบ)