พญาเมฆาแห่งภูสน

โปรย

น่านฟ้าที่เดินตามหลังเก่งมาตั้งแต่หน้าบ้านตัวเองอ่ะ พอเก่งหันมาก็วิ่งหลบที่ต้นไมม้ข้างทาง เก่งเองก็รู้แหละว่าสาวน้อยนั้นตามตัวเองมา แต่ก็ทำทีเป็นไม่เห็นไม่รู้
"อ้าว หายไปไหนแล้วเนี่ย"ดวงตาคู่สวยมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นชายหนุ่มแล้ว เขาหายไปไหนกันนะ
"มองหาไผ"[มองหาใคร]
"กรี๊ด พี่เก่งหนูตกใจหมดเลย"อะไรของเขานั้นเนี่ย เขาหายตัวได้เหรอ เมื่อกี้ยังยืนอยู่นั้นแต่ตอนนี้มายืนอยู่ข้างหลังเธอแล้ว น่ากลัวจัง
"ตามพี่มาทำไม"เป็นผู้หญิงริอาจเดินตามผู้ชาย ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นเขาจับลากเข้าป่าไปแล้ว ดูสิแต่งตัวอะไรเนี่ยล่อตาล่อใจไอ้พวกหื่นเหลือเกิน 
กางเกงขาสั้นเสื้อยืดรัดรูป แต่ว่าเธอตัวเล็กนิดเดียวทำไมนมใหญ่จัง เก่งกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่
"พี่เก่งโรคจิต"น่านฟ้ายกมือขึ้นปิดที่หน้าอกตัวเองเอาไว้ สายตาที่เขามองเธอนั้นอ่านกินนมเธอมาก 
"ถ้าคิดว่าพี่เป็นโรคจิตจะตามพี่มาทำไม กลับบ้านไปเลย ไป"
"ไม่ว่าก็ได้ พาหนูไปเดินเล่นหน่อยได้ไหมนะ นะ"สองมือจับที่มือเขา เขย่าเบาๆ 
เธอจะรู้ไหมว่านมเธอสัมผัสโดนแขนเขา จนปลาชะโดใหญ่แข็งแล้ว

ไม่มีดราม่า มีแต่ความฮาและความม่วนชื่น ตำนานทั้งเรื่อง โดยเฉพาะไอ้สองแสบ
ไม่มีนอกกาย นอกใจ [ จบหวานมาก ] อ้ายเก่งคลั่งรักมาก