อุ้มรักแสนร้าย

ตราบาปยากที่จะลืมเลือนในชีวิตลูกผู้หญิง ก่อกำเนิดหนึ่งชีวิตที่เป็นดั่งของขวัญล้ำค่าปลอบประโลมใจ


วุ้น วนิตา คงสวัสดิ์ นักศึกษาทุนมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ผู้สดใส มุ่งมั่น มองโลกในแง่ดี ต้องตกเป็นเหยื่อในวังวนความริษยาชิงชังโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว


พรหมจรรย์แสนบริสุทธิ์ถูกนักศึกษาหนุ่มรุ่นพี่ หมอเชน เชนไน เจริญวิรุฬห์ พรากไปอย่างโหดร้ายกักขฬะ เธอกลายเป็นของเล่นบำบัดความใคร่ชิ้นหนึ่งของเขา


อนาคตที่หวังว่าจะสดใสสวยงามกลับพังภินท์...


หญิงสาวตัดสินใจหันหลังให้สังคมจอมปลอมของชนชั้นสูง ขณะที่ชีวิตน้อยๆ กำลังถือกำเนิดในครรภ์


8 ปีต่อมา... ในวันที่ชีวิตของเธอและลูกสาวกำลังราบรื่น ความสุขผลิรออยู่เบื้องหน้า ทว่าคนชั่วที่ทำให้เธอต้องแปดเปื้อนแหลกสลายก็หวนกลับเข้ามาอีกหน


(((ตัวอย่าง)))


"คนนี้กูขอ..."


วนิตาตัวสั่นเหมือนลูกนก ตวัดดวงตาเรียวที่มีน้ำใสเคลือบคลอไปยังเจ้าของเสียงทุ้มทรงอำนาจ


หมอเชน... เชนไน เจริญวิรุฬห์


นักศึกษาคณะแพทยศาสตร์ หนึ่งในเพชรยอดมงกุฎ กลุ่ม Upper class ของมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้


ไฮโซหนุ่มทายาทเพียงคนเดียวของเจ้าของโรงพยาบาลเครือ CJH International เขาเป็นผู้ชายคนที่เธอเคยคิดว่าไม่ได้มีนิสัยเลวทรามอย่างพวก Upper class คนอื่นๆ


ทว่าเธอคิดผิดถนัด เขาคบคนแบบไหน สันดานก็เป็นเหมือนกับคนพวกนั้น


ตะเภาเดียวกัน! สารเลวชาติชั่วยกแก๊ง!


เมธัต หัวโจกประจำกลุ่ม ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของนักการเมืองดังหัวเราะร่วน สะบัดมือบอกสมาชิกแก๊งคนอื่นๆ ที่เตรียมพุ่งทึ้งเหยื่อเนื้อหวานให้ถอยออกมาห่างๆ


"ให้ไอ้หมอเชนเจิมก่อนโว้ย พวกมึงอย่าเพิ่งใจร้อน" นักศึกษาหนุ่มคณะรัฐศาสตร์ปี4 ออกคำสั่ง ก่อนจะยกแก้วเหล้านอกเพียวๆ ขึ้นดื่ม


เชนไนผุดลุก ใบหน้าเรียบเฉยจนเดาอารมณ์ไม่ถูก เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้าวอาดๆ มาลากเหยื่อสาวเข้าไปในห้องเชือดด้านข้าง


"หมอเชน ปล่อยวุ้นไปเถอะค่ะ วุ้นสัญญา... ว่าเรื่องวันนี้จะไม่บอกใคร" เธอวิงวอนเสียงพร่า


"เธอคิดว่ามีสิทธิ์ต่อรองมากเลยงั้นเหรอ" น้ำเสียงเขาเย้ยเยาะ


มือใหญ่ผลักร่างหญิงสาวลงกับเตียง


เชนไนบดจูบอย่างหนักหน่วง วนิตาขืนตัวผลักไสสุดฤทธิ์ รสและกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลิ้นใหญ่ของเขาทำให้เธอกระอักกระอ่วนคลื่นไส้


หญิงสาวจิกเล็บคมลงบนต้นคอหนั่นแน่นลากลงเป็นทางยาวจนเลือดไหลซิบ หมายให้เขาปล่อยเธอเสียที


ได้ผล เชนไนผละริมฝีปากร้อนผ่าวออก ทว่าดวงตาสีน้ำตาลเข้มวาวโรจน์เดือดดาล


"ฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากคอพวกแกไปให้หมด!!" เธอฝืนกระชากเสียงขู่อาฆาต ทั้งที่ลมหายใจสะอึกเป็นห้วงๆ


"แน่ใจว่าจะได้เรื่อง? ตำรวจไม่กล้าหยาบคายกับประชาชนอย่างพวกฉันหรอกนะ... แล้วเธอจะแจ้งตำรวจว่ายังไงวุ้น อยากแจ้งว่าโดนคนเดียว หรือโดนยกแก๊ง..." คำที่เขายอกย้อนทำให้เธอแทบบ้า


วนิตาน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย สิ้นหวัง


ไอ้คนสารเลวกำลังให้เธอเลือกราวกับมีความเมตตาปรานีเสียเหลือเกิน!


**** **** **** ****


ข้อความต่อจากนี้มีสปอยล์ค่ะ!!!


นิยายขนาดสั้นแนวโรแมนติกดรามา มีประเด็นเรื่องชนชั้น (แต่ไม่หนักมาก)
จบสุขนิยม ไม่มีการนอกกายนอกใจ


พระเอกข่มเหงนางเอก แต่มีเหตุผลที่ต้องทำอย่างนั้นค่ะ


:: อ่านคำเตือน โหลดตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ ::