We're not Friend แค่เพื่อนห่างๆ

ปลายฝน - ต้นหนาว ฟังแค่ชื่อก็ไม่น่าใช่เพื่อนห่างๆ แล้วป่ะ แล้วทำไมถึงทำให้ฉันรู้สึกห่างไกลกันได้จริงๆ
กว่าจะใจกล้าเอาตัวเข้าไปอยู่ใกล้เขา เป็นเด็กเสิร์ฟในผับของเขา เป็นเด็กเอน
แล้วเป็นเด็กของเขาคนเดียว....

"ยังจะไปทำงานที่ผับอีกเหรอ" ฉันขมวดคิ้วกับคำถามนั้น เราไม่เคยพูดกันเรื่องไม่ให้ไปทำงานที่ผับหรือเปล่า
"ต้นหนาวคงไม่ได้หมายถึงจะให้ปลายฝนเลิกทำงานที่ผับหรอกนะ"
"ฉันนึกว่าเธอเข้าใจแบบนั้นตั้งแต่แรก" ไม่เลย เรื่องนี้อยู่เหนือความเข้าใจของฉันจริงๆ เลยหันหน้าไปคุยกับเขา
"ปลายฝนขอต่อรองนะต้นหนาว ปลายฝนเลิกรับงานเอนเตอร์เทน แต่ขอไม่เลิกทำงานที่ผับนะ"
"ทำไม ฉันพอให้เธอได้มากกว่าที่เธอจะทำงานที่ผับ...รวมถึงทิปจากพี่นนท์"
ทำไมฟังแล้วมันเจ็บๆ ชาๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ มันตอกย้ำว่าต้นหนาวมองฉันเป็นอะไรสำหรับเขา คนที่เขาใช้เงินซื้อเพื่อให้มาอยู่ด้วย...
"ก็ปลายฝนไม่รู้นี่ว่าต้นหนาวจะให้ปลายฝนอยู่ด้วยนานแค่ไหน เผื่อวันไหนต้นหนาวไล่ออกจากห้อง ปลายฝนก็ตกงานสิ"



ฝากปลายฝนกับต้นหนาวด้วยนะคะ ใน we're not friend แค่เพื่อนห่างๆ
สำหรับเรื่องนี้จัดอยู่ในเซตเดียวกับ Friend Again แค่เพื่อนบางๆ นะคะ