ความรักที่หล่นหายไป

“เล่นของใส่พี่หรือเปล่า หืม”

“ปะ เปล่านะคะ กอหญ้าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย” เธอรีบปฏิเสธเพราะไม่ได้ทำเรื่องอย่างที่รุ่นพี่หนุ่มบอกเลยสักนิด ท่าทางตื่นตระหนกของเธอทำให้เป็นหนึ่งอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมา

“พี่พูดเล่นครับ ถ้าหากพี่จะหลงก็คงไม่ใช่มนตร์เสน่ห์อะไรหรอก แต่คือตัวของน้องเองนั่นแหละ คนอะไรหวานขนาดนี้” น้ำเสียงแหบพร่าของเขาทำให้หญิงสาวเห่อร้อนไม่น้อย เธอหลบสายตาไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าผู้ชายคนนี้เลย คนอะไรเจ้าเล่ห์จริง ๆ “เขินพี่เหรอครับคนดี”

“พี่หมอก อย่าแซวสิคะ”

“ฮ่า ๆ น่ารักจริง ๆ อย่าน่ารักแบบนี้บ่อยนะ ไม่งั้นพี่จะอดใจไม่ไหว”

ทอฝันเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอเข้าใจในคำพูดของเขาดีว่าหมายถึงอะไร เพียงแค่นึกถึงมันก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูกแล้ว

“โอเค พี่ไม่แกล้งแล้ว ดูหนังต่อเถอะ” เป็นหนึ่งขยับลุกขึ้นออกห่างจากร่างของหญิงสาว เพราะกลัวว่าถ้ามากไปกว่านี้เขาจะหักห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ ไม่งั้นคงกลืนกินเธอไม่ยอมหยุดง่าย ๆ แน่นอน

ทอฝันอมยิ้มเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรเธอไปมากกว่านั้น

——



“ทุกวันนี้พี่มีแค่กอหญ้าคนเดียว เรียนเสร็จ ทำงานเสร็จก็รีบกลับมาหา แบบนี้ยังต้องถามอีกเหรอครับ” ถึงแม้จะเป็นอย่างที่พูด แต่กลับไม่ได้ทำให้คนฟังรู้สึกดีใจเลยแม้แต่น้อย เพราะยังกลัวความจริงที่ว่าเขามีผู้หญิงอีกคนที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน ผู้หญิงคนนั้นที่มีความสัมพันธ์สำคัญมากกว่าเธอ

“ไม่รู้สิคะ บางทีพี่อาจจะไม่ได้รักกอหญ้าจริง ๆ ก็ได้”

“กอหญ้าครับ…”

“พี่มีผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วใช่ไหมคะ” ท้ายที่สุดทอฝันก็ตัดสินใจถามออกไปตรง ๆ เธอทำใจยอมรับกับคำตอบที่จะได้กลับมาแล้ว ถ้าหากเธอไม่ทำแบบนี้ ความรู้สึกของเธอก็ต้องจมอยู่กับความสับสนไปตลอดเวลา ซึ่งเธอไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้

“ทำไมถามพี่แบบนั้น”

“แค่ตอบมาค่ะ พี่หมอกมีผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วใช่ไหมคะ พี่หมอกมีคู่หมั้นอยู่แล้วใช่ไหมคะ”