ให้ตายก็ไม่(เลิก)รัก ( เรื่องของเกศินี )

ปฐพีพาเกศินีไปบ้านหลังน้อย ซึ่งอยู่ในบริเวณเดียวกัน "หลังจากวันนี้ไปเราจะอยู่ด้วยกันที่นี่นะจ๊ะ ไปจ้ะ พี่จะพาไปดูด้านใน" เขาโอบเธอเดินเข้าไปในตัวบ้าน

เกศินีถูกใจ บ้านหลังนี้มีทีวีทั้งชั้นบนและชั้นล่าง คืออยู่ในห้องนอนใหญ่หนึ่งเครื่อง และในห้องนั่งเล่นอีกหนึ่งเครื่อง ดังนั้นเธอกับเขาจะไม่มีปัญหาแย่งกันดูทีวีแน่นอน

"ห้องแถวที่อยู่ทางด้านหลัง เป็นที่พักคนงานใช่ไหมคะ"

"ใช่แล้ว แม่บ้าน พ่อครัว และคนสวน เลิกงานตอนห้าโมงเย็น พวกเขาก็จะพักผ่อนกันที่นั่น มันค่อนข้างสะดวก เพราะมีครัว มีห้องน้ำพร้อม"

"ดีค่ะ" เกศินีคิดว่าครอบครัวนี้ดูแลคนงานดีพอสมควร

"จ้ะ นีมานั่งนี่สิ จะได้ดูรูปกัน" ไม่ต้องขยายความ เธอก็รู้ว่ารูปที่สามีกล่าวถึงคือรูปอะไร

หญิงสาวรีบนั่งลงบนโซฟาข้าง ๆ ชายหนุ่มแล้วดูรูปถ่ายในกล้องของเขา

'อ่า... ใช่แม่กับน้องสาวเขาจริง ๆ ด้วย ดีนะที่ฉันถาม ไม่งั้นต้องหงุดหงิดใจไปอีกนาน'

"ต่อไป ถ้านีมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ นีถามพี่ได้ทันทีเลยนะ ไม่ต้องเก็บไว้ข้ามวันข้ามคืน"

"ค่ะ" หญิงสาวพยักหน้า คิดว่าการแต่งงานกับปฐพีคงไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เธอเคยกังวลไว้

ปฐพีดูแลเกศินีอย่างดี อีกทั้งทำตามสัญญา ให้เธอไปเรียนมหาวิทยาลัย โดยเป็นคนจ่ายค่าเทอม และจัดหาคนขับรถซึ่งเป็นผู้หญิงคอยตามรับส่ง อำนวยความสะดวกให้ทุกอย่าง

เผลอแป๊บเดียวทั้งคู่ก็อยู่กินกันมาครบหนึ่งปี หญิงสาวตั้งใจจะบอกรักสามีเป็นครั้งแรกในคืนนี้ ระหว่างที่ฉลองกันในโรงแรมทิพย์พิมาน ต่อจากนั้นค่อยให้เขาได้ทำตามใจปรารถนา ให้สมกับความพยายามในช่วงที่ผ่านมา

"พี่ดินคะ คืนนี้เราไปฉลองครบรอบแต่งงานที่โรงแรมทิพย์พิมานนะคะ"

"ได้จ้ะ แล้วนีอยากจัดการเอง หรืออยากให้พี่เป็นคนจัดการดี"

"เดี๋ยวนีจัดการเองค่ะ"

"โอเคครับ" เขาหอมแก้มนุ่มของเธอเบา ๆ ก่อนออกไปคุยงานวันเสาร์ แล้วซื้อของขวัญครบรอบแต่งงานให้ภรรยาที่ห้างสรรพสินค้า

อรอนงค์ แม่บ้านประจำจัดเตรียมชุดตามคำสั่งของเกศินี หยิบรองเท้าออกมาเช็ดทำความสะอาด และทำบางอย่างกับส้นรองเท้าโดยไม่มีใครสังเกตเห็น

เกศินีเดินทางไปที่โรงแรมทิพย์พิมาน พูดคุยกับพ่อในห้องทำงานส่วนตัว

"ช่วงนี้เป็นไงบ้างคะพ่อ งานทุกอย่างราบรื่นดีไหม"

"ราบรื่นดี นี่เพื่อนพ่อก็มาชวนลงทุนทำเกม แต่พ่อยังไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่"

"เกมอะไรเหรอคะ"

"เป็นเกมแนวต่อสู้น่ะ" ทั้งคู่คุยกันเรื่องนี้เกือบหนึ่งชั่วโมง ก่อนไปกินอาหารเที่ยงด้วยกัน

เกศินีสั่งพนักงานให้จัดเตรียมสถานที่ อาหาร และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

หกโมงเย็น ปฐพีมาถึงโรงแรม เขาเดินไปด้านหลังตัวอาคาร

เมื่อเห็นภรรยาสาวนั่งรออยู่ ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุข ดูท่าเธอตั้งใจเตรียมงานฉลองจริง ๆ บนโต๊ะมีสเต็กเนื้อ สเต็กปลา สลัด ไวน์แดง แถมจุดเทียนเพิ่มความโรแมนติกด้วย

"มาค่ะ นั่ง ๆ "

"วันนี้คุยกับพ่อสนุกเลย" เขาชวนเธอคุย

"ใช่ค่ะ ไม่ได้เจอกันหลายวัน" เกศินีพูดพลางหั่นปลาในจาน

"ไว้สัปดาห์หน้ามาอีกก็ได้" ปฐพีแบ่งเนื้อในจานให้ภรรยากินด้วย

ทั้งคู่คุยกันสัพเพเหระ จนกระทั่งอาหารหมดจาน จึงเริ่มดื่มไวน์

"รสชาติดีนะเนี่ย" เขาเอ่ยชม

"ขอพ่อมาค่ะ" สาวงามในชุดเดรสสีขาวยิ้มหน้าทะเล้น

ปฐพีหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนยกแก้วขึ้นดื่มต่อ พร้อมฟังเพลงรักสากลไปด้วยเพลิน ๆ

เริ่มเมานิด ๆ เขาคิดว่าควรให้สร้อยคอแก่ภรรยาสุดที่รักได้แล้ว หากลีลาชักช้ากว่านี้ เกรงว่าจะเมาจนพูดจาไม่รู้เรื่องทั้งคู่

'อ้าว! ลืมไว้ในรถ' ชายหนุ่มถอนหายใจให้กับความขี้หลงขี้ลืมของตน

"นี เดี๋ยวพี่มานะ พี่ลืมของขวัญไว้ในรถ"

"ค่ะ นีนั่งรอตรงนี้นี่แหละ" หญิงสาวไม่ได้ลุกตามไป เพราะคิดว่าเดี๋ยวสามีก็กลับมา

นั่งไปนั่งมา เกศินีรู้สึกปวดปัสสาวะ จึงลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปเข้าห้องน้ำ ทว่าส้นรองเท้าหลุด ข้อเท้าพลิก

เกศินีเซ ตกลงไปในสระน้ำ ความเย็นของน้ำทำให้ตะคริวกิน เธอพยายามตะเกียกตะกาย ร้องเรียกให้คนช่วย ทว่าเสียงเพลงซึ่งดังออกมาจากลำโพงนั้นกลบเสียงร้องขอความช่วยเหลือ

อีกทั้งพนักงานอยู่ห่างออกไปจากบริเวณนั้น เพราะก่อนหน้านี้เกศินีบอกว่าหากต้องการอะไร เธอจะเดินไปหาเอง ให้พนักงานทำงานตามปกติ

ร่างบางจมลงสู่ก้นสระ และอดไม่ได้ที่จะตัดพ้อต่อว่าสามี 'ทำไมพี่ไปนานขนาดนี้ นีไม่ไหวแล้ว'