ข้าเป็นชายาของท่านอ๋องขนปุย เล่ม 13 (จบ)

"“เหยาเชียนเชียน” สาวยุคปัจจุบันที่ทำงานล่วงเวลาเยอะเสียจนตัวตาย

ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ “เหยาหวังเฟย”

ชายา “ชิงผิงอ๋อง” ผู้มากเล่ห์



หากไปบอกใครเขาว่าได้เป็นชายาอ๋องก็คงมีแต่คนอิจฉา

เพราะคิดว่าต้องได้ใช้ชีวิตสบาย ๆ เป็นแน่

แต่ผิดถนัด!

อ๋องผู้นี้ไม่ได้โปรดปรานนางแม้แต่น้อย

ข้าวก็ไม่ให้ น้ำก็ไม่มี แถมเสื้อผ้าที่ใช้ผลัดยังหาแทบไม่เจอ

มันจะเอาอะไรมาสบายเล่า!!



แต่ทุกการกระทำย่อมมีเหตุผล

ก็เจ้าของร่างเดิมดันไปบีบคอ “อันเหยียน” ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเขาน่ะสิ!

บุญหัวแค่ไหนแล้วที่ไม่โดนบั่นคอไปเสียก่อน



เฮ้อ…คิดแล้วก็ปวดหัวเสียจริงไปหาอะไรกินรองท้องเสียหน่อยดีกว่า

เอ๊ะ! นั่นอะไรน่ะ?

ทำไมอันเหยียนที่นั่งเคี้ยวไก่แก้มตุ่ยเมื่อกี้

ถึงกลายร่างไปเป็นแมวขนปุกปุยได้เล่า!?

แบบนี้…ท่านอ๋องก็ต้องเป็นแมวเหมือนกันอย่างนั้นรึ?"