ก็แค่ดอกหญ้าในมือคุณ เล่ม 2

ก็แค่ดอกหญ้าในมือคุณ เล่ม 2



โปรย…

+++++++++++++++++++++++++++++



“ฉันให้มือถือ เพราะสงสารที่เครื่องเก่าพัง ไม่ใช่ให้ไประริกระรี้คุยกับผู้ชาย จะปีนเตียงใครก็ไปหาคนไกล ๆ ตาหน่อย”

ตาโตเบิกโพลง อ้าปากค้าง อวัชรู้เรื่องเธอกับบูรพาแล้ว ที่สงสัยคือรู้ได้อย่างไร หรืออวัชจะเลี้ยงผีพรายกระซิบ ไม่หรอกน่าคนอย่างเขาคงไม่เชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติแบบนั้น

“ฉันไม่ได้คุยระริกระรี้นะ”

ใบหน้าร้อนแทบไหม้ อารมณ์เริ่มพุ่งแรง

“เขาแค่โทรถาม...เพราะเป็นห่วง”

...ตามประสาคนรู้จัก อันนี้ณิชาต่อให้เอง ขืนหลุดไปน่ากลัวจะโดนฆ่าหมกโรงพยาบาล

“บอกกี่ครั้งแล้วว่าหมอนั่นมันไว้ใจไม่ได้”

เจ้าของร่างสูงผุดลุกขึ้น คว้าหมับจับที่ข้อมือเล็ก บีบแน่นจนเจ้าของมือเบ้หน้า

“อยากเป็นเมียมันนักเหรอฮึ! อยากซ้ำรอยประวัติศาสตร์เป็นเมียคนรับใช้เหมือนแม่มันหรือยังไง”

มีกองไฟวาวโรจน์อยู่ในดวงตาสีนิลนั้น โทสะพร้อมเผาให้ณิชาวอดวาย

“หมอนั่นมันก็มีรสนิยมชอบคนชั้นต่ำอย่างนี้นี่เอง ใฝ่ต่ำ เหมือนพ่อมันไม่มีผิด”

“อย่าลืมสิ คนที่เลือกเมียคือพ่อคุณ”

เธอบิดมือหวังให้หลุดพ้นจากคนร้ายกาจ ...ร้ายทั้งใจ ทั้งการกระทำ แถมยังพานว่าบิดาตนเองอีก

“เลือดครึ่งหนึ่งในตัวคุณก็มาจากเขานะ”

ณิชาปากกล้า อย่างที่เธอไม่เคยมีใครพูดกับเขามาก่อน ความอัปยศที่เก็บซ่อนไว้ในส่วนลึกของหัวใจ

...อวัชมีเลือดของผู้ชายที่ปล่อยให้เมียแต่ง ...แม่ของเขาตายอย่างเดียวดาย เลือดชั่ว ๆ ที่แม้แต่เขายังเกลียดตัวเอง

“ปากดีนักนะ ไอ้เวสต์มันเสี้ยมสอนอะไรมาบ้างล่ะ”

นอกจากไม่ปล่อยมือแล้ว โทสะยังเข้ามาเป็นเจ้าเรือน ครองร่างกายสั่งให้ผลักตัวคนป่วยแนบไปชิดติดเตียง

ณิชาที่เห็นภัยกำลังมาใกล้ตัวรีบตะกายหนี ยกเข่ากระทุ้ง มือปัดป่ายป้องกัน

“คุณเหนือ...ออกไปนะ”

นิ้วกางจิกข่วนใบหน้าขาว อวัชยามนี้น่ากลัวจับใจ

“กลัวฉัน...ทำร้ายฉันเหรอ”

แรงเท่าแมวตบไม่อาจทำอะไรชายหนุ่มได้ แต่ที่เจ็บไปถึงทรวงในก็คือคำจากปากบาง

“เธอพูดเองว่าฉันมีเลือดของผู้ชายคนนั้นไหลอยู่ในตัวครึ่งหนึ่ง แต่อย่าลืมสิเลือดไอ้เวสต์ครึ่งก็เป็นเลือดแบบเดียวกับฉัน”

ชายหนุ่มส่งเสียงหัวเราะ ราวกับบ้าคลั่ง

“เธอรักฉันไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเปลี่ยนใจไปหามัน คุยกับมันทำไมตั้งเป็นชั่วโมง มันมีดีอะไร ไอ้คนปลิ้นปล้อนนั่น”

ณิชาคุยกับบูรพาไม่ถึงชั่วโมง จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากี่นาที ด้วยยังเบลอจากฤทธิ์ไข้ ตายังพร่างพราวด้วยหยาดน้ำตา แต่อวัชกลับจำเวลาได้ดี เพราะความโกรธจึงเล่นใหญ่ ตีความเทียบเท่าชั่วโมง

“มันมีดีอะไร เสนอเงินเหรอ หรือว่าตำแหน่งเมีย รู้เอาไว้นะ เธอกำลังโดนหลอก ยัยโง่!”

“เรื่องที่โง่ที่สุดของฉันก็คือหลงรักคุณนี่แหละ”



++++++++++++++++++++++++++++

เล่ม 2 เปิดให้อ่านฟรี 30 วันค่ะ

เป็นการขอโทษรีดฯที่รองาน

เล่ม 3 ที่เป็นเล่มจบจะมา 30/11/2024 ค่ะ

ไรต์ฯเขียนเรื่องนี้เพื่อเยียวยาอาการป่วยทางจิตใจค่ะ

ที่เขียนช้ามากเพราะสู้กับจิตใจตัวเองอยู่

ตอนนี้อัดยากับปรึกษาหมอเต็มที่แล้วค่ะ

ขอบคุณที่ยังติดตามกัน



ขอให้อ่านสนุกนะคะ



เฌอเลียร์